23.11.2022 Views

Almanach PZF 2022 - rok XII

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Faktoring • Rok XII (2022)

124 ■ Karolina Popławska

mogą posłużyć jako nielegalne źródło wzbogacenia danej jednostki. Wraz

z ewolucją rynków, rozwojem technologii oraz szerszym wykorzystaniem

Internetu w realizacji różnego typu transakcji wzrasta ryzyko oszustw finansowych,

zarówno tych wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Fakt ten skłania

instytucje finansowe do ciągłych poszukiwań nowych, skuteczniejszych

rozwiązań oraz ulepszania już istniejących mechanizmów mających na celu

zwalczanie ryzyka nadużyć.

Zgodnie z literaturą przedmiotu, ryzyko nadużyć stanowi składową ryzyka

operacyjnego i także powinno się nim zarządzać w celu uniknięcia potencjalnych

strat. W praktyce gospodarczej istnieje wiele definicji nadużyć

finansowych. Na tę różnorodność wpływa z jednej strony fakt, iż istnieje

wiele rodzajów oszustw gospodarczych, których lista ulega nieustannemu

rozszerzaniu w związku ze zmianami otoczenia. Z drugiej strony instytucje

sektora finansowego tworzą polityki zwalczania nadużyć, w których w różny

sposób definiuje się zjawisko tzw. fraudu oraz określa się własne ramy

zarządzania ryzykiem ich wystąpienia.

Syntetyczna definicja oszustwa finansowego została wyprowadzona przez

organizację IIA (The Institut of Internal Auditors). Zgodnie z nią fraud jest

to każde nielegalne działanie osoby bądź organizacji charakteryzujące się

wprowadzeniem w błąd, zatajeniem informacji lub naruszeniem zaufania

w celu uzyskania środków finansowych, majątku lub określonych świadczeń.

W ten sposób osoba lub organizacja dopuszczająca się takiego czynu

unika płatności lub utraty świaczeń albo zdobywa korzyści osobiste lub biznesowe

18 .

W polskim prawie również można spotkać się z ogólną definicją oszustwa.

Zgodnie z art. 286 Kodeksu karnego, „kto, w celu osiągnięcia korzyści

majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia

własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo

wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego

działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do

lat 8” 19 .

Instytucje faktoringowe, tak jak każde inne przedsiębiorstwa z sektora

finansowego, narażone są na występowanie nadużyć w toku prowadzonej

18

[On‐line:] https://na.theiia.org/about ‐ia/PublicDocuments/Fraud‐and‐Internal‐Au‐

dit.pdf [dostęp: 01.08.2020].

19

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553,

z późn. zm.), art. 286 § 1.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!