Almanach PZF 2022 - rok XII
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Faktoring • Rok XII (2022)
158 ■ Karolina Popławska
2. Ryzyko w transakcjach faktoringowych
2.1. Ryzyko jako element działalności gospodarczej
2.2. Proces zarządzania ryzykiem
2.3. Rodzaje ryzyka w faktoringu
2.4. Ocena ryzyka transakcji faktoringowej
2.5. Zabezpieczenia transakcji faktoringowej
3. Zarządzanie ryzykiem nadużyć zewnętrznych w faktoringu
3.1. Istota ryzyka nadużyć zewnętrznych w przedsiębiorstwach faktoringowych
3.2. Rodzaje oraz schematy nadużyć zewnętrznych w faktoringu
3.3. Wykrycie oszustwa faktoringowego
3.4. Zapobieganie nadużyciom w transakcjach faktoringowych
Zakończenie
Bibliografia
Spis rysunków
Spis tabel
Streszczenie
Wstęp
Zjawisko nadużyć, czyli tzw. fraudów towarzyszy działalności każdego podmiotu gospodarczego
i występuje we wszystkich sektorach gospodarki. Skutki oszustw, zarówno
tych wewnętrznych, jak i zewnętrznych mogą oddziaływać na wielu interesariuszy
przedsiębiorstwa, m.in. na właścicieli, pracowników, klientów oraz innych partnerów
biznesowych. Ryzyko nadużyć zdaje się być od zawsze wpisane w specyfikę sektora
finansowego. Dostęp do znacznych zasobów środków pieniężnych oraz danych wrażliwych
w wielu przypadkach stanowi silną pokusę dla oszustów. Instytucje oferujące
finansowanie, tj. banki, firmy leasingowe, pożyczkowe oraz faktoringowe w ramach
walki o klienta rozwijają narzędzia oparte o coraz nowsze technologie oraz Internet.
Z drugiej jednak strony utrzymanie przewagi konkurencyjnej uwarunkowane jest również
wysokim poziomem bezpieczeństwa usług oraz transakcji. Zagadnienie zarządzania
ryzykiem nadużyć stało się więc nie tylko obowiązkiem wynikającym z regulacji,
ale także częścią rachunku ekonomicznego przedsiębiorstwa. Z tego też względu konieczne
zdaje się nieustanne podnoszenie świadomości ryzyka oszustw w działalności
instytucji finansowych oraz doskonalenie systemów i mechanizmów obronnych.
Faktoring jest to złożona usługa finansowa, w której umowa dwóch stron przyjmuje
nieformalny stosunek trójstronny. Działalność instytucji faktoringowych narażona
jest nie tylko na ryzyko towarzyszące działalności bankowej, ale również
na ryzyko specyficzne, czyli związane z faktorantem, dłużnikiem, nabywanymi
wierzytelnościami oraz zobowiązaniami faktora wobec faktoranta. We wszystkich
wyżej wskazanych obszarach identyfikowane są zagrożenia związane z oszustwem
(zewnętrznym lub wewnętrznym). Zgodnie z globalnymi oraz krajowymi statystykami
najczęściej występujące nadużycia w transakcjach faktoringowych są po‐