Almanach PZF 2022 - rok XII
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Faktoring • Rok XII (2022)
126 ■ Karolina Popławska
przedstawicielami polskich przedsiębiorstw, natomiast jeden z nich był
przedstawicielem przedsiębiorstwa z siedzibą w Rumunii. Wśród czterech
badanych podmiotów dwa stanowiły wyspecjalizowane spółki faktoringowe
powiązane kapitałowo z bankami, jeden był bankiem, a jeden – wyspecjalizowaną
spółką faktoringową niepowiązaną z bankiem. Wszystkie
z reprezentowanych polskich przedsiębiorstw faktoringowych są zrzeszone
w Polskim Związku Faktorów. Udział ich skumulowanych obrotów w obrotach
wszystkich członków PZF według stanu na koniec drugiego kwartału
2020 roku wynosił 14,9%. W tabeli 1 przedstawiono strukturę respondentów
pod względem obrotów uzyskanych przez reprezentowane przez nich
przedsiębiorstwa faktoringowe w pierwszej połowie 2020 roku.
Tabela 1. Struktura respondentów pod względem obrotów uzyskanych
przez reprezentowane przedsiębiorstwa faktoringowe.
Wielkość obrotów
w I H 2020
> 10 mld PLN 10–1,5 mld PLN < 1,5 mld PLN
Liczba respondentów 1 2 1
Źródło: Opracowanie własne.
2.2. Kwestia pojęcia i interpretacji ryzyka nadużyć
Pierwszą poruszaną kwestią w ramach przeprowadzanych wywiadów pogłębionych
było ustalenie, w jaki sposób faktorzy rozumieją ryzyko nadużyć
zewnętrznych. W tym celu poproszono respondentów o wskazanie
definicji ryzyka nadużycia zewnętrznego oraz skojarzeń związanych z tym
pojęciem. Udzielone odpowiedzi syntetycznie zaprezentowano w tabeli 2.
Tabela 2. Definicje ryzyka nadużycia zewnętrznego według
przedstawicieli instytucji faktoringowych.
Respondent
Faktor 1
Definicja ryzyka nadużycia zewnętrznego
Ryzyko nadużycia zewnętrznego, czyli tzw. fraudu, określane jest jako zagrożenie
związane z działalniem klienta, które skutkuje szkodą po stronie faktora i wynika
z oszustwa bądź próby oszustwa. Jest to działanie o charakterze celowym, niezgodne
z postanowieniami umowy faktoringowej. Ryzyko nadużycia zewnętrznego to składowa
ryzyka operacyjnego. Zwykle charakteryzuje się niskim prawdopodobieństwem
materializacji i wysokim poziomem potencjalnej straty.