НАСТАВА И УЧЕЊЕ НА 21–ОТ ВЕК

3.10.РАКОВОДЕЊЕ СО УЧИЛНИЦАТА:ПРОАКТИВЕН ПРИОД3.10.1. Диференцирано учење„Ако учениците не можат да научат на начинотна кој ги учиме, тогаш мора да ги научиме наначинот на кој тие учат”… Керол Ен ТомлисонДиференцирано учење е кога учениците работат различнизадачи заради образовни или, понекогаш, организацискицели. Тоа подразбира да им се овозможат научениците различни можности за да научат и да се развијатнаставни задачи за сите ученици во одделениетода учат ефективно, без оглед на разликите во способностите.Во наставата со диференцирано учење наставницитеги организираат часовите така што ги мешаатцелото одделение, групите и поединечните инструкции.На најосновно ниво, диференцијацијата подразбиравложување напор од страна на наставниците да одговоратна индивидуалните разлики на учениците во еднапаралелка. Секогаш кога наставникот се обраќа конученикот како кон индивидуа или група, со цел да гоизнајде најдобриот начин за учење, тој користи диференцирананастава.Образовни причини за диференцирана работаНе се сите ученици исти. Според истражувањата, ситетие учат на различни начини, односно секој од нив имаразличен стил на учење кој најмногу му одговара. Моделотна диференцирани насоки бара од наставниците дабидат флексибилни во нивниот пристап кон наставатаи да го прилагодат наставниот план и предавањето научениците, а не тие да се прилагодуваат на наставниотплан. Диференцираната настава претставува теоријабазирана на премисата дека педагошките пристапитреба да варираат и треба да се прилагодат на индивидуалнитеразлики на учениците во паралелката.Организациски причини за диференциранаработаНаставниците треба внимателно да ја обмислат организацијатана училницата со цел ефективно да го спроведатпристапот на диференцијација. Можеби ќе бидепотребно мебелот комплетно да се прераспореди, какои некои од наставните стратегии. Сепак, постојат различнипрактични и наставни причини за тоа да се стори.Ако има недостиг од простор или опрема во еднаучилница, заради што е невозможно сите ученици даучествуваат во практичните задачи, како на пример, одредениексперименти, тогаш диференцијацијата можеда овозможи некои ученици да се зафатат со активностиза кои не е потребен голем простор или опрема. Коганаставникот ја утврдува потребата за помош на еднапомала група, со диференцираната настава им се овозможувана другите ученици да го продолжат учењетоспоред нивните потреби.Групна работаГрупната активност е суштински аспект на диференциранотоучење. Во одделенија со голем број ученици,невозможно е наставникот да го учи секое дете посебно.За да има успешно диференцирано учење, потребнисе добро осмислени стратегии за флексибилно групирање.Од учениците се очекува да комуницираат меѓусебнои да се вклучат во заедничката работа паралелнокако што стекнуваат знаење за некоја нова материја.Наставниците може да реализираат воведни дискусииза целото одделение, а потоа да следи работа во помалигрупи или работа во парови. Групите може да гиподучува наставникот или некој од самата група за дасе изработи задачата. Групирањето на учениците немаправила. Врз основа на содржината, проектот и тековнотооценување, групирањето и прегрупирањето морада претставува еден динамичен процес, бидејќи тоа ееден од постулатите на диференцираната настава.Раководење со диференцираното учењеНаставниците може да диференцираат најмалку четириелементи во наставата врз основа на подготвеностана учениците, нивниот интерес или профил на учење: содржина – што треба ученикот да научи или какотој ќе стигне до податоците; процес – активности во кои ученикот се впушта соцел да ја разјасни или надгради материјата; продукти – како на пример - есеите, презентациите,моделите според кои учениците треба да даваатизвештаи, да го спроведат и прошират наученото; средина за учење – начинот на кој училницата функционираи атмосферата што владее во неа.Настава и учење на 21-от век 87