Beleid veranderen of stoppen - Prof. dr. AFA Korsten

De bedoeling is dat de nieuwe regels ook meer ‘bij de mensen komen’. Er staat
uitgebreide voorlichting op stapel over wat op het vlak van geluid wel of niet
acceptabel is. De totstandkoming van ‘geluidsregels’ zal democratischer worden
doordat burgers en bedrijven de totstandkoming kunnen beïnvloeden. De lokale
normen kunnen opgenomen worden in een gemeentelijk milieubeleidsplan.
Provincies kunnen zich vooral richten op het buitengebied, zoals regionale
bedrijfsterreinen, stiltegebieden en provinciale wegen. Rijksbeleid wordt meer dan
voorheen ‘bronbeleid’, in de vorm van het stiller maken van auto’s, treinen en
vliegtuigen.
Literatuur over de Wet Geluidhinder
- Potman, H. en P. Verschuren, Acceptatie van beleidsinstrumenten: een toepassing
op de Wet geluidshinder, in: Beleidsanalyse, 1987, nr. 4, pp. 26-36.
- Potman, H., Acceptatie van beleid- Onderzoek naar de Wet geluidhinder ter
verkenning van een bestuurskundig begrip, Kerckebosch, Zeist, 1989 (diss.).
- Wessel, J. en H. Winter, Evaluatie van de Wet Geluidhinder, in: Beleidsanalyse, 1989,
nr. 3, pp. 42-48.
- Modernisering Instrumentarium Geluidhinder, 1998.
- Pouw, R., 50 Jaar nationaal sportbeleid – Van vorming buiten schoolverband tot
sociale vernieuwing, Tilburg, 1999 (diss.).
Beleidsopvolging: casus integrale veiligheid als voorbeeld van beleidsconsolidatie
Beleidsconsolidatie betekent
dat sprake is van samenvoeging van beleidsprogramma’s, waarbij in feite sprake
is van beleidsopvolging of beleidsvervanging.
Bij integraal beleid doet zich dat nogal eens voor. Integraal veiligheidsbeleid kan als
voorbeeld dienen. We lichten dat toe.
Veiligheid wordt in de jaren negentig een hoge prioriteit in overheidsbeleid
toegekend. In 1993 heeft een aantal ministeries een ‘Integrale Veiligheidsrapportage’
(IVR) opgesteld. Daarin wordt voor het eerst integraal veiligheidsbeleid als
regeringsbeleid, onder die naam, gepresenteerd. De nota ‘Integrale veiligheid politiek
bekeken’ uit 1994 stelt dat een kerntaak van de overheid is ‘beleid te maken en uit te
voeren dat erop gericht is de maatschappij tegen gevaren te beschermen’ (1994: 4).
Een bewuste strategie kan leiden tot verkleining van de kans op slachtofferschap van
mnisdrijven, rampen en ongevallen en vergroting van veiligheid en leefbaarheid van
woon- en leefomgeving. De nota maakt gewag van het feit dat gemeenten nog
onvoldoende gericht zijn op veiligheid: er is te weinig structurele aandacht voor
31