Beleid veranderen of stoppen - Prof. dr. AFA Korsten

C Uitwerking
In het voorgaande is al uitgebreid ingegaan op toepassingsmogelijkheden. Hier
noemen we enkele studies die expliciet gebruik maken van het begrippenkader op het
vlak van beleidsdynamiek: een studie naar de mijnsluiting, naar de opruiming of
deregulering van de Uitverkopenwet, en naar het homo-emancipatiebeleid. Over dit
laatste zullen slechts kort zijn.
Verderop attenderen we kort op thema’s die zich lenen voor nadere analyse vanuit
het perspectief van beleidsbeëindiging:
- de lintjesregen,
- de filmkeuring,
- afschaffing van de omroepbijdragen.
19 De aanhouder wint bij beleidsbeëindiging?: studie van Ellis
Lessen voor behoedzame bestuurders
In de discussie over gewenst nieuw beleid kan hardnekkigheid lonen. Volhardende
parlementariërs krijgen dingen voor elkaar, al moeten ze er soms lang op wachten en
af en toe wat water bij de wijn doen. Hetzelfde geldt voor bestuurders. Een
afgeschoten voorstel keert soms later, al dan niet aangepast, terug op de agenda. Een
bewindspersoon krijgt zo alsnog zijn zin. Maar het doorzetten van politieke wil is
minder gemakkelijk als het om beleidsbeëindiging gaat.
Bij minder gevoelige kwesties wil beleidsbeëindiging nog wel eens lukken, zelfs al
aarzelt een bewindspersoon en biedt het parlement weerwerk. Een frappant
voorbeeld hiervan is de opheffing van de BB, de Bescherming Burgerbevolking (Van
der Boom, 2000). Wanneer helpt volharding echter niet en is behoedzaamheid vereist?
De casus van het tehuis voor oud-militairen Bronbeek toont het problematische
karakter van beleidsbeëindiging aan. Ondanks enige pogingen is van opheffing in de
jaren tachtig (nog) geen sprake en ook in 1997 bestaat het nog. Merkwaardig, want dit
beleidsvraagstuk lijkt zo ‘klein’ in het licht van forse beleidsvraagstukken met grote
financiële impact. Wat is de verklaring hiervoor? Hier vragen we aandacht voor de al
genoemde ‘wet’ van de falende volharding bij beleidsbeëindiging. We geven aan bij
welk type beleidsissue bestuurders bijzonder alert moeten zijn als ze beleid willen
inkrimpen. Aan de bestuurders wordt het advies gegeven zich goed af te vragen
waaraan wel te beginnen en waaraan niet. We baseren ons op een artikel van Korsten
en Willems (1990).
Totstandkoming van beleid
Volhouders bereiken bij de totstandkoming van nieuw beleid nogal eens iets, zo
stelden we. Vooral in de jaren zeventig was dat het geval. In die hoogtijdagen van het
88