Logopedie bij de ziekte van Parkinson - Logopedie.nl

mantelzorger. Uit een aantal kleine studies blijkt dat mantelzorgers behoefte
hebben aan emotionele ondersteuning en aan informatie en advies ten aanzien
van het omgaan met specifieke ziektegerelateerde problemen.
2.4 Diagnosestelling
De diagnose ‘ziekte van Parkinson’ kan alleen postmortem met zekerheid
gesteld worden door het aantonen van de aanwezigheid van de Lewy-lichaampjes,
die zich zowel in de substantia nigra als corticaal kunnen ontwikkelen.
Klinisch is alleen een waarschijnlijkheidsdiagnose te stellen op basis van verschillende
peilers (121;122):
1 De aanwezigheid van een asymmetrisch hypokinetisch-rigide syndroom.
Ten minste twee van de volgende stoornissen moeten aanwezig zijn, waaronder
in ieder geval bradykinesie of rusttremor:
– bradykinesie;
– rusttremor;
– rigiditeit;
– houdingsinstabiliteit.
2 Een goede en aanhoudende reactie op levodopa.
3 Afwezigheid van specifieke uitsluitingscriteria (de zogenaamde ‘red flags’)
(123;124). Voorbeelden hiervan zijn: piramidebaanstoornis, cerebellaire
afwijkingen, vroegtijdige evidente cognitieve stoornissen, prominente
houdingsinstabiliteit of vallen in de eerste drie jaar, snel progressief of
stapsgewijs beloop, symmetrisch begin, CT- en MRI-afwijkingen.
De aanwezigheid van ‘red flags’ kan duiden op andere vormen van parkinsonismen
zoals: progressieve supranucleaire palsy (PSP), multipele systeem atrofie
(MSA), corticobasale degeneratie (CBDG), essentiële tremor, vasculair parkinsonisme,
medicamenteus geïnduceerd parkinsonisme en dementie met Lewy
bodies (DBL) (125). Differentiaaldiagnose is van belang omdat de therapeutische
mogelijkheden en de prognose bij deze vormen van parkinsonismen
anders zijn dan bij de idiopatische ziekte van Parkinson (26).
De ziekte van Parkinson
57