Logopedie bij de ziekte van Parkinson - Logopedie.nl

74
Logopedie bij de ziekte van Parkinson
Aanbeveling 8
Het is sterk aan te bevelen om één of meer van de volgende maximale prestatietests
te gebruiken om de stimuleerbaarheid van de intensiteit en de
kwaliteit van het spreken van een parkinsonpatiënt te beoordelen:
– automatische reeksen;
– maximale fonatieduur;
– glijtonen.
Bij de interpretatie is het van belang te weten of de patiënt in een on-periode
of in een off-periode is geobserveerd.
Vraag 9
Welke audiovisuele registraties zijn van belang bij parkinsonpatiënten met
spraakklachten?
Het maken van een audio- of video-opname is gebruikelijk tijdens logopedisch
onderzoek.
Samenvatting van de literatuur
Ho et al. (49;50) vonden in een experiment dat parkinsonpatiënten hun
spreekvolume niet automatisch aanpassen aan afstand tot de luisteraar of
omgevingslawaai, in vergelijking met gezonde proefpersonen. Op verzoek
konden de parkinsonpatiënten wel hun volume aanpassen. Tegelijk overschatten
ze hun spreekvolume en verstaanbaarheid, echter niet als ze hun spreken
terughoren op een bandopname.
Conclusie
Niveau 3 Er zijn aanwijzingen dat parkinsonpatiënten hun spreekvolume en
verstaanbaarheid overschatten.
C Ho, 1999, 2000
Overige overwegingen
Ook bij parkinsonpatiënten is het zinvol om van het spontane spreken een
audio- of video-opname te maken, om de patiënt te helpen zich een reëel beeld
te vormen van de kwaliteit van zijn spreken.
Omdat de nadruk van de therapie ligt op het vergroten van de luidheid (zie
paragraaf 3.2), kan het bovendien nuttig zijn om de intensiteit tijdens spontaan
spreken als nulmeting objectief vast te stellen, met behulp van een eenvoudige
dB-meter. Het is belangrijk het meten altijd op dezelfde manier uit te
voeren.