Logopedie bij de ziekte van Parkinson - Logopedie.nl

98
Logopedie bij de ziekte van Parkinson
is te analyseren waarom het in de thuissituatie misgaat en welke aanpassingen
en cues nuttig kunnen zijn.
Wanneer slikklachten anamnestisch zijn vastgesteld stelt de werkgroep de volgende
diagnostische volgorde voor:
1 observatie van spontaan drinken (water, koffie, thee);
2 stimuleerbaarheid van het slikken met maximale prestatietests (maximaal
slikvolume en/of sliksnelheid);
3 bij klachten met vaste voeding observatie tijdens een maaltijd en de invloed
van instructies en cues observeren.
Tevens is het van belang om vast te stellen of klachten als langzaam eten en
knoeien met eten en drinken worden veroorzaakt door een slikstoornis of door
problemen met de arm- en handmotoriek of allebei. Bij klachten over het eten
en drinken door arm- en handproblemen kan een ergotherapeut behulpzaam
zijn.
Aanbeveling 26a
Het is aan te bevelen dat de logopedist bij parkinsonpatiënten met klachten
over het slikken bij voorkeur:
a het spontaan drinken observeert;
b de stimuleerbaarheid van het drinken beoordeelt met behulp van maximale
prestatietests (maximaal slikvolume en/of sliksnelheid).
Aanbeveling 26b
Het is aan te bevelen dat de logopedist bij klachten over vaste voeding een
maaltijd observeert en de invloed van instructies en cues beoordeelt.
Vraag 27
Wanneer moet de logopedist instrumenteel onderzoek bij een parkinsonpatiënt
met slikklachten adviseren?
Samenvatting van de literatuur
Voor het onderzoeken van de orofaryngeale slikfunctie worden de röntgenslikvideo
en flexibele endoscopische evaluatie van het slikken (FEES) internationaal
beschouwd als de ‘gouden standaard’ (88;179), zowel om de diverse
aspecten van een slikstoornis in beeld te brengen, als om het resultaat van een
interventie zichtbaar te maken (180).