Logopedie bij de ziekte van Parkinson - Logopedie.nl

Dysartrie en communicatie
Overige overwegingen
Als een logopedist geen ervaring heeft met parkinsonspecifieke technieken,
zoals PLVT/LSVT, leidt het (langdurig) aanbieden van klassieke oefeningen
bovendien tot onnodige kosten.
Aanbeveling 16
Voor algemene oefeningen voor de mondmotoriek of uitspraak is wellicht
geen plaats in de logopedische behandeling van parkinsonpatiënten met
een duidelijke hypokinetische dysartrie.
Vraag 17
Wat is te verwachten van behandeling van mimiekarmoede?
Gelaatsexpressie is een non-verbaal en waardevol onderdeel van communicatie.
Het mimiekarme gelaat van parkinsonpatiënten kan dan ook een beperking
zijn in de communicatie (164).
Samenvatting van de literatuur
Spielman et al. (165) onderzochten het effect van LSVT op mimiek en mate
van betrokkenheid, beoordeeld door anderen aan de hand van video-opnamen
van 26 parkinsonpatiënten die LSVT hadden gekregen ten opzichte van 19
parkinsonpatiënten die ademtraining hadden gekregen. Bij ongeveer de helft
van de behandelgroep werd de mimiek en betrokkenheid bij het gesprek als
verbeterd beoordeeld ten opzichte van de controlegroep. Het verschil was
alleen significant voor betrokkenheid, maar niet voor mimiek.
Conclusie
Niveau 3 Er zijn aanwijzingen dat LSVT een gunstige invloed kan hebben op de
non-verbale conversationele betrokkenheid van parkinsonpatiënten,
maar niet op de mimiek.
B Spielman, 2003
Overige overwegingen
Net zo min als het zinvol is om met parkinsonpatiënten geïsoleerde articulatieoefeningen
te doen, is het vermoedelijk evenmin zinvol om geïsoleerd de
gelaatsexpressie te oefenen. Dat betrokkenheid in gesprekken en wellicht ook
de mimiek verbetert als de patiënt luider en actiever kan spreken, lijkt voor de
hand te liggen.
Patiënten die klagen over stijfheid in het gezicht kunnen soms baat hebben bij
gezichtsmassage of losmaakoefeningen, maar deze vormen geen vast onderdeel
van de therapie.
85