download de pdf - Holland Historisch Tijdschrift

Liefde in opdracht
Ze hoopte de zaak nog te kunnen rechtbreien via Willemine, de vriendin van haar broer. Ze
had Talmont op de hoogte laten brengen van wat er was gebeurd en ze had hem aangeraden
om voorlopig even te verdwijnen, tot de ergste storm geluwd zou zijn. Talmont besloot om
naar Bergen op Zoom te gaan, zogenaamd om zijn regiment te inspecteren in verband met
de komende veldtocht.
De volgende dag - het gezelschap verkeerde nog altijd op Honselaarsdijk - vertelde Amalia
alles aan haar echtgenoot. Ze gaf hem de brieven niet, maar las hem enkele compromitteren­
de passages voor.
Louise wist nog steeds niet dat haar ouders op de hoogte waren gebracht van de geheime
briefwisseling. Het prinselijk paar trok een opgewekt gezicht, en Amalia was vrolijk in gesprek
met Willem Frederik, toen plotseling Talmont binnenkwam. Hij had besloten om eerst af­
scheid van Frederik Hendrik te nemen, alvorens naar Bergen op Zoom te vertrekken. Amalia
werd 'roodt en bleeck', zei niets tegen hem en weigerde het gesprek verder nog in het Frans
te voeren. Ze ging botweg in het 'Duijtz' praten met Willem Frederik. Intussen lette ze scherp
op Louise. Talmont durfde haar niet aan te spreken. Toen hij dan maar afscheid wilde ne­
men, negeerde Amalia hem gewoon. Terwijl Talmont het hof verliet zei Amalia tegen Willem
Frederik: 'ick ben bliede van dien lammen hondt ontslagen te sijn'.
Talmont vertrok vervolgens naar Bergen op Zoom. Willem Frederik zag niet zonder leed­
vermaak hoe zijn rivaal werd vernederd, maar hij wist meteen ook hoezeer hij op zijn hoede
moest zijn. Amalia bewees hem nu alle eer en was uiterst vriendelijk tegen hem, maar hij
moest zorgen dat hij haar met 'groot respect en discretie' bleef benaderen, want mevrouw wil­
de nadrukkelijk worden 'opgewacht' en geëerd, 'en kan men dat niet teveul doen'. Wie de
gunst van Amalia wilde houden, moest zorgen haar steeds terwille te zijn.
De situatie leek enigszins te normaliseren. Prins Willem had nog niet met zijn zuster willen
praten en was naar Den Haag vertrokken, maar Willem Frederik zag dat Louise door haar va­
der goedenacht was gekust. Louise wilde ook wel weer met Willem Frederik praten. Hij zorg­
de ervoor dat hij vooral niet te familiair werd, want hij was nu gewaarschuwd. 'Spiegelt u den
prins Talmont', schreef hij in zijn almanak.
De volgende ochtend nam Frederik Hendrik hem mee uit wandelen en vissen. Terug op
Honselaarsdijk hoorde hij van mevrouw Van Gramberringen dat Louise de vorige avond door
haar ouders was toegesproken. Je kon zien dat ze had gehuild. Toch toonde ze zich opgewekt
en ze sprak zelfs weer met Mauke. Maar toen haar moeder het salet verliet waar het gezel­
schap van hof-intimi was verzameld, beduidde Louise de anderen niet weg te gaan, omdat ze
anders alleen met haar moeder zou achterblijven.
Terug in Den Haag leek dat weekend alles in orde. De kwestie van de briefwisseling zou in
het prinselijk gezin in alle openhartigheid zijn besproken en in de onderlinge verhoudingen
was de harmonie wel enigszins hersteld, maar het huwelijk van Louise bleef een probleem.
Willem Frederik hoorde dat Louise haar aversie tegen de keurvorst bleef uitspreken en dat ze
haar liefde voor Talmont bleef beklemtonen. Toen hij haar voor een maaltijd aan het hof
naar haar tafel begeleidde merkte hij dat ze 'vol gedachten, melancolisch' was, 'ick geloove
om prins Talmont'.
Frederik Hendrik had een vertrouweling een brief laten schrijven aan Talmont, met de op
dracht in Bergen op Zoom te blijven totdat de veldtocht zou beginnen. Maar Talmont liet zich
niet zo makkelijk van het hof verbannen. Hij besloot te doen alsof hij de brief niet had ont­
vangen en spoedde zich onmiddellijk naar Den Haag. Volgens zijn eigen versie van de ge­
beurtenissen ging hij daar aangekomen niet eens naar huis, maar direct naar het hof, en liep
2 44