Statistisch en demografisch verslag 2010 - Centrum voor gelijkheid ...

Figuur 4.2. Evolutie van het aantal vreemdelingen in
België, 1975-2010
Bronnen: Volkstellingen en bevolkingsregisters – ADSEI
4.1.2. Componenten
van de paradoxale evolutie van de vreemde bevolking
4.1.2.1. Een
groeiend migratiesaldo
Hoewel
het aantal
vreemdelingen tussen
de jaren 1980 en het midden van de jaren 2000
stagneert en afneemt, blijft het aantal immigraties
van vreemdelingen in
diezelfde periode
voortdurend toenemen (zie hoofdstuk 2) . Verder is het niveau van wettelijke immigratie dat
onlangs
werd bereikt historisch hoog, ondanks het gevoerde migratiebeleid dat officieel
restrictief is. De evolutie op het vlak van gezinshereniging en de toename van het aantal
asielzoekers in de
jaren 1990 gingen inderdaad in tegen het voornemen om het aantal
binnenkomers te beperken. Anderzijds is het aantal wettig verblijvende
vreemdelingen die
beslissen het land te verlaten, met name om naar hun
land van herkomst terug te keren, niet in
dezelfdee mate toegenomen als het aantal immigraties van vreemdelingen. Dat is zeker het
gevolg van de nog steeds grote verschillen in
levensstandaard tussen België
en de
herkomstlanden
van de immigranten. Het bewijst ook dat sommige
vreemde
bevolkingsgroepenn hier ingeworteld raken. Misschien moeten
we hierin ook een averechts
effect zien: de strikte beperkingen van de mogelijkheden om het
land binnen te komen
kunnen
sommigen ervan weerhouden om terug te
keren.
Met enerzijds een hoge en groeiende immigratie en
anderzijds
een beperkte en stagnerende
emigratie, komt men tot een
hoog migratiesaldo
dat blijft stijgen. Men zou dus moeten
verwachten dat de vreemde bevolking
groter wordt, maar dat is niet wat we hebben
vastgesteld gedurende in de decennia van
1980 en 1990. Natuurlijk moeten we dan aandacht
hebben voor de andere componenten van
de evolutie van de vreemde bevolking: geboortes,
sterfgevallen en nationaliteitswijzigingen.
105