Statistisch en demografisch verslag 2010 - Centrum voor gelijkheid ...

men het echt beseft, zijn de populaties van niet-communautaire afkomst populaties met
voornamelijk de Belgische nationaliteit geworden. De praktische gevolgen zijn uiteraard
talrijk. Indien men bijvoorbeeld op lange termijn een integratiebeleid wil voeren voor niet-
Europese populaties, dan moet dit beleid in de eerste plaats gericht zijn op Belgen van
vreemde afkomst en niet op vreemdelingen. Wel integendeel, het beleid dat zich op
vreemdelingen richt zou meer rekening moeten houden met communautaire onderdanen die
feitelijk de meerheid van de vreemdelingen vormen.
Bepaalde populaties die zijn voortgekomen uit oudere asielmigraties zijn ook heel slecht in te
schatten via de nationaliteit omwille van het grote aantal nationaliteitswijzigingen. We
kunnen o.m. het voorbeeld van de Hongaren en Chilenen aanhalen. Maar toch, de recente
evolutie in de nieuwe stromen uit Hongarije heeft het aandeel vreemdelingen in de populatie
die als Hongaar zijn geboren tussen 1 januari 2006 en 1 januari 2010 verdubbeld. Voor wat de
recentere asielmigraties betreft, stellen we vast dat de nationaliteitsveranderingen ook zijn
invloed heeft op deze populatiegroepen. Neem het voorbeeld van de Russen. 15 % van de als
Rus geboren populatie was in 2006 Belg. In 2010 steeg dat aantal tot 37 %. Iets meer dan de
helft van de 4.400 personen die als Afghaan zijn geboren was in 2010 Belg. Bij de personen
die als Irakees zijn geboren, bedroeg dat percentage 37% 81 .
De populaties die als partner van een Belg of Belgische immigreren, zijn op basis van de
nationaliteit ook moeilijk in te schatten. Het gaat vooral om de migratie van Filippijnen, Thai
of de vroegere Poolse migratie (CGKR 2009).
Personen die geboren zijn met een nationaliteit van een land van de Europese Unie vóór 2004
(EU met 15) zijn meestal geen Belg, ook al zijn de verschillen tussen de nationaliteiten groot.
Zo is slechts 12% van de als Portugees geboren personen Belg geworden. Bij de Nederlanders
gaat het om 19%, bij de Fransen om 28% en bij de Italianen om 38%.
Het aandeel personen dat met één van de nationaliteiten van de 12 lidstaten is geboren en de
Belgische nationaliteit heeft verkregen, is tussen 1 januari 2006 (52%) en 1 januari 2010
(28%) flink gedaald. De migranten uit deze nieuwe lidstaten hebben met andere woorden
minder de neiging om de Belgische nationaliteit aan te vragen. Het aantal Belgen onder deze
groepen neigt steeds meer naar de aantallen die we bij de oude lidstaten zien. Deze evolutie
heeft waarschijnlijk te maken met de toetreding van deze landen tot de Europese Unie, wat
hen nieuwe rechten garandeert, waardoor ze minder de neiging hebben om de Belgische
nationaliteit aan te vragen.
81 We moeten vermelden dat de asielzoekers die (nog) niet erkend of geregulariseerde zijn, niet per nationaliteit
in de bevolkingsstatistieken voorkomen. Deze populatie die in het wachtregister is ingeschreven, verblijft echter
wel op het Belgisch grondgebied. Indien we met deze populatie wiens asielprocedure nog loopt, zouden rekening
houden, dan zou het aantal personen dat de Belgische nationaliteit verkreeg natuurlijk lager liggen voor de
nationaliteiten die asiel aanvragen.
158