Statistisch en demografisch verslag 2010 - Centrum voor gelijkheid ...

4. .2.2. Niet-Europese
populaties
die snel verminderenn
De Europese populatie is aanzienlijk, de niet-Europe
ese daarentegen beperkt: op 1 januari 2010
vertegenwoordigenn niet-Europeanen slechts 24,5% van de vreemde populatie (figuur 4.15).
Tussen de 1 januari 1995 en 1 januari 2003 daalde het aandeel niet-Europeanen van 27% naar
23%. Die daling is
toe te schrijven aan een sterke afname van het aantal Afrikaanse en in
minderee mate van de Aziatische immigranten. Sinds 1 januari 2004 stijgt het aandeel niet-
Europeanen opnieuw lichtjes door de aanzwelling van bepaaldee migratiestromen uit Afrika en
Azië. Opvallend is
de forse toename van
de niet-Europese populatie in 2009 (+ 0,5%). Die
stijging kan net als
de hervatting van de
niet-Europese immigratiestromen te maken
hebben
met het
grotere aantal vreemdelingen dat op basiss van het oude artikel
9,3 en de
nieuwe
artikelen
9bis en 9ter van de wet van 15 december 1980 werd geregulariseerd. Die
regularisatie gebeurde op basis van nieuwe criteria die in de instructies van
26 maart 2009 en
19 juli 2009 zijn vastgelegd. Als dit klopt, mogen we ons verwachten aan een verdere
aangroei van deze niet-Europese bevolking in 2010 omdat er in
de loop van dat jaar nog veel
meer regularisatiess plaatsvonden (CGKR, 2011).
Figuur 4.15. Evolutie van de nationaliteitsgroepen (per continent), 1995-2010
Bronnen: RR – ADSEI
Afrika is vandaag na Europa het belangrijkste continent van herkomst, gevolgd door Azië.
Drie niet-Europesee nationaliteiten tekenen zich af
van de rest en tellen
meer dan
10.000
personen: Marokkanen, Congolezen en personen uit de Verenigde Staten. Ze mogen
dan al
symbool staan voor de immigratie in België, deze drie nationaliteiten vormen vandaag lang
niet de grootste nationaliteitengroepen die
in België aanwezig zijn. De Marokkanen komen op
de 4e e plaats, na de
Italianen, de Fransenn en de Nederlanders; de Congolezen staan op
de 12e
plaats en
worden nog voorafgegaan door de Spanjaarden, de Polen, de Turken, de Duitsers, de
Portugezen, de Roemenen en de Britten. Zoals de EU-migraties
en de andere migraties vanuit
de geïndustrialiseerde landen,
is ook het geval van
de Amerikaanse migranten kwantitatief
niet te verwaarlozen. Dit herinnert ons eraan dat de migratie uit
deze landen een impact heeft,
en dat motieven voor migratie
nader moeten worden bekeken.
116