Statistisch en demografisch verslag 2010 - Centrum voor gelijkheid ...

Typisch voor de immigratie is dat ze zich op een aantal welomlijnde gebieden concentreert.
Het Brussels Gewest en Antwerpen zijn tijdens de laatste 2 jaar waarvoor we over gegevens
beschikken (2008-2009), duidelijk de aantrekkingspolen die het meeste immigranten
opvangen. De aantrekking van Brussel reikt veel verder dan enkel het administratieve kader
van het Brussels Gewest in de strikte zin, nl. de 19 gemeenten. In het oosten en het zuiden
breidt het fenomeen zich immers uit naar de gemeenten die dichtbij Vlaams en Waals Brabant
liggen. Naast de twee voornaamste agglomeraties van het land, tekenen er zich in mindere
mate een aantal secundaire aantrekkingspolen af. Het gaat dan eerst en vooral om de
universiteitsstad Leuven in Vlaanderen 39 . Vervolgens zijn er nog de belangrijkste steden van
het land zoals Gent, Luik, Bergen en Charleroi. In een aantal andere zones is de immigratie
meer verspreid. Vooral in Limburg maar ook langs de grens met Nederland, Luxemburg en
Frankrijk (Figuur 2.28).
De traditionele Europese immigratie vanuit de landen van de voormalige EU met 15 wijkt
opvallend veel af van het algemene model door de vestiging van Fransen, Nederlanders en in
mindere mate Duitsers langs de grenzen (Figuur 2.29). De immigranten afkomstig uit de
nieuwe lidstaten van de EU met 27 en de niet-EU migranten daarentegen vestigen zich in de
belangrijkste steden met Brussel als grootste aantrekkingspool, gevolgd door Antwerpen,
Gent en in mindere mate Leuven (Figuur 2.30).
Ondanks de gelijkenissen, zijn er heel duidelijke eigenheden voor de voornaamste niet-EU
immigraties wat hun geografische verdeling betreft. Zo vestigt de Marokkaanse immigratie
zich vooral langs de as Brussel-Antwerpen, ondanks een hoge instroom in Luik en, zij het op
kleinere schaal, in Charleroi (Figuur 2.31). De Turkse immigratie is veel verspreider (Figuur
2.32) met heel wat immigranten in Brussel, Gent en Antwerpen maar met een opvallende
Gentse pool die groter is dan die van Brussel en Antwerpen. Ook in de industriële gebieden in
Limburg, Charleroi, Luik, Verviers … is er een opvallende aanwezigheid. Naast Brussel, zijn
de Congolezen (D.R.C.) ook opvallend sterk aanwezig in de streek rond Luik maar nog meer
in Louvain-la-Neuve en de omliggende gemeenten. Recent kiezen ook meer Congolezen
Antwerpen uit als bestemming (Figuur 2.33). Immigranten uit andere niet-EU-landen werden
in 2008 en 2009 vooral geregistreerd in Antwerpen en in de Brusselse gemeentes, gevolgd
door Gent, Leuven en Luik (Figuur 2.34).
39 Hetzelfde fenomeen doet zich op veel kleinere schaal voor in Louvain-la-Neuve.
57