View/Open - BORA - Universitetet i Bergen

Fallingwater (Pennsylvania 1934-7) viser på si side korleis han integrerar naturen som ein del
av det arkitektoniske uttrykket (fig.25). Her ser vi eit skiftande uttrykk der arkitekturelement
og kontekst glir over i nye høve ovanfor kvarandre. Omgivnadane rundt dette fossefallet og
nokon av trea blir dratt inn i bygningen og William Curtis uttrykker det slik: ”Nature and art
were made to reinforce one another”. 41
Fig. 25 - Fallingwater
Ser vi til døma og deira stiluttrykk kan vi finne noko fellestrekk til det formspråket som
pregar Loddefjord skule. Denne lave horisontale orienteringa og ein dynamisk komposisjon
som fyl rørsla til terrenget kan seiast å vere ein stor fellesnemnar. Mindre vindauge og ein
meir beskjeden arkitektur som glir inn i omgivnadane understrekar ei orientering mot den
innvendige aktiviteten slik som vi også ser hos dei andre arkitektane innanfor denne retninga.
Ein asymmetrisk bygningskropp gjev oss også eit inntrykk om ein vekstprosess som minner
om denne metaforen som Wright nyttar for å samanlikne bygning og natur. Den komplekse
arkitekturen er satt saman av ulike einingar som glir over i kvarandre og skapar slik eit
heilskapleg preg. Med andre ord eit organisk tilhøyre.
Samspel med omgivnadane
Den raude fargen gjev bygget merksemd då den skil seg ut i høve omgivnadane og står i
kontrast til terrenget rundt. Likevel føyer skulens seg inn i omgivnadane med eit formspråk
som spelar saman med landskapet. Skulebygget er omringa av eit stort uteområde som
elevane kan boltre seg på (fig.26). Denne skulegarden ligg i naturlege omgivnader der ein finn
mykje skog, busker og små bergknausar som inviterar til kreativ leik og aktivitet. Uteområdet
har med andre ord eit kuppert og variert terreng. Denne karakteristikken finn vi også att i
41 Curtis (2000) s. 312
27