View/Open - BORA - Universitetet i Bergen

skulens formspråk, og gjennom den komplekse og samansatt forma får ein inntrykk av at
skulen former seg etter landskapets formasjonar.
Fig. 26 – Skulegarden Fig. 27 – Arkitektur og natur i samspel
Naturen opptrer i same miljø som bygget og understrekar at skulen er ein del av terrenget
(fig.27). Studerar vi formene nærare ser vi også at nokon av dei arkitektoniske elementa
hentar sitt formspråk frå omgivnadane. Eit døme ser vi i fasaden der arkitekturen fyljer
fjellformasjonen i bakgrunnen (fig.22). Vi ser på denne måten at former frå naturen rundt vert
tatt opp og vidareført i arkitekturformene. Den øvre arkitekturen i det urbane miljøet rundt
skulen viser typiske bustadblokker i betong og kjøpesenter. Dette markerar ein kontrast til
skulebyggets naturlege preg som skil seg frå betongarkitekturen som vi finn i området rundt.
Det er også tydeleg at tanke for terrenget og typografi er eit sentralt trekk ved Loddefjord
skule der bygget fyl landskapets formasjon og tek opp element frå omgivnadane rundt. Det
naturlege materialvalet føyer også denne skulen inn i rekka av det vi kan kalle eit organiske
formspråk. Med denne karakteristikken kan vi sei at skulebyggets utforming har teke ein ny
retning som bryt med det formspråket som vi ser tidlegare i hundreåret. Dei massive og
dominerande bygningskroppane er her erstatta av ein meir nøktern arkitektur som føyer seg
etter omgivnadane og som veks fram med eit organisk og levande formspråk. Endringa kan
forklarast med at arkitektane leita etter nye prinsipp å forme bygningane etter.
I Noreg ser vi også ei motvekt til det stiliserte og enkle formspråket til modernismen. Fredrik
Konow Lund og Knut Knutsen er blant andre to arkitektar som viser denne tendensen i
formgjeving av sine bygg. Fellestrekk hos dei to er at dei teiknar hus med nær samanheng
mellom bygning og natur, og gjer særleg bruk av terrenget på byggjeplassen. 42 Arkitekturen
står fram som lange, lave bygningskroppar som er satt saman på ein slik måte at det vert god
kontakt mellom interiør og uterom. Dette understrekar eit nærast organisk samband til
42 Brekke, Nordhagen og Lexau (2003) s. 313
28