Tam Metin

Aktif öğrenme uygulanan sınıfların yerleĢim düzenlerinde çeĢitlilikler
vardır. Öğrencilerin birbirlerini gördükleri, rahatlıkla fikirlerini paylaĢabildikleri,
çalıĢabildikleri ve tartıĢabildikleri düzenler kullanılır [113]. ġekil 2.1 ‟de aktif
öğrenme uygulanan sınıflarda kullanılabilecek bazı sınıf düzenleri
gösterilmektedir.
Düz anlatım yöntemi ile öğretim yapılan sınıflar genellikle sıralar
artarda gelecek Ģekilde ve hareketsizdir. Bunun nedeni yapılan öğretimin
öğretmen merkezli oluĢudur. Öğrencilerin derse katılımı sadece dinleyici
olarak pasif bir Ģekildedir ve gerektiğinde öğrenciler değil öğretmen hareket
halinde sınıf ortamında dolaĢabilir. Aktif öğrenme uygulanan sınıflarda ise
öğrenciler farklı biçimlerde ve genellikle gruplar halinde oturmaktadır.
Öğretim süreci boyunca öğrenciler aktif bir rol aldığı için gerektiğinde
hareketli durumdadırlar. Öğretmen ise sınıfta dolaĢarak gerekli rehberlik
görevi yapar ve öğrencilerin çalıĢmalarına yardımcı konumdadır.
2.1.2.3 Aktif Öğrenme Modelleri
Aktif öğrenmenin uygulanmasına iliĢkin genel ilkeler ve çerçeveler
çizen birtakım modeller mevcuttur. Bu modellerin baĢlıcaları; Ön
örgürleyiciler, YerleĢik Öğrenme, BiliĢsel Çıraklık, Beyne Dayalı Öğrenme ve
Probleme Dayalı Öğrenme ‟dir [18]:
1. Ön örgütleyiciler: Bir konu işlenmeye başlamadan önce
kullanılır. Genellikle yeni öğrenileceklerle ilgili, uygun soyutluk ve
genellik düzeyinde bilgi ve düşüncelerden oluşurlar. Ön
örgütleyiciler işlenecek konuyla ilgili başlıca kavramlara,
genellemelere, ilkelere ve yasalara dayalıdır ve öğrenme
malzemesinden daha soyut ve daha geneldir.
2. Yerleşik Öğrenme: Yerleşik öğrenmenin hareket noktası,
bilişsel süreçlerin bireyin kafasının içinde, bağlamdan bağımsız
olarak yer aldığı varsayımının tartışılmasıdır. Bununla birlikte,
dikkatleri öğrenme bağlamının önemine, öğrenilenlerin gerçek
yaşamda uygulanabileceği otantik durumlara çektiği için önemli
bir modeldir.
22