Tam Metin

Probleme dayalı öğrenme uygulanmasıyla düzenlenen öğrenme-
öğretme süreçleri incelenerek klasik eğitim yöntemleri ile karĢılaĢtırıldığında
aralarında ciddi farklılıklar göze çarpmaktadır. Bu farklılıklar Çizelge 2.3 ‟te
görülmektedir.
Öğrenciler, problem üzerinde gerekli çalıĢmalar yaparak rapor haline
getirdikleri çözüm önerilerini, içlerinden seçtikleri bir temsilci aracılığı ile sınıf
ortamında diğer arkadaĢları ve öğretmenleriyle paylaĢırlar. Tüm grupların
çözüm önerileri alındıktan sonra, öğretmen rehberliğinde problem yeniden
incelenerek nasıl bir çözüme varılabileceğine beraberce karar verilir [47].
PDÖ yaklaĢımının uygulama ilkeleri oldukça açık olduğundan, bu
yaklaĢım ile ilgili temel fikirlerin kavranması zor değildir. Bu yaklaĢımın etkili
bir Ģekilde uygulanması daha zordur. Bu durum, büyük ölçüde planlama ve
pratik yapma yapmayı, etkileĢim ve uygulama sonundaki aĢamalarda belirli
kararlar vermeyi gerektirmektedir [4].
2.1.3.5. Probleme Dayalı Öğrenme Sürecinin BileĢenleri
Probleme dayalı öğrenme süreci, küçük gruplarda ve bir rehber
eĢliğinde gerçekleĢtirilen problem çözme oturumlarına dayalı olarak
geliĢtirilir. Bir problem çözme oturumunun dört temel bileĢeni vardır. Bu
bileĢenlerin her birinin bir diğerini tamamlar nitelikte olması sürecin etkinliğini
artırır [50]:
Eğitim Yönlendiricisi (Öğretmen)
Öğrenen (Öğrenci)
Problem senaryoları (Örnek Olay)
Ölçme ve Değerlendirme
Probleme dayalı öğrenme sürecinde, öğrenciler, aktif problem çözücü
ve öğrenendirler; öğretmenler ise, öğrencilerin öğrenmesini yönlendiren bir
biliĢsel rehber rolüne bürünürler. Bu süreçte problemler, disiplinler arası bir
yaklaĢım ile planlanır ve uygulanır. Bununla birlikte, değerlendirme otantiktir
ve söz konusu problem durumuna iliĢkin olarak gerçekleĢtirilir [63].
34