arif zêrevan - Nefel

Raçandina tekstê
Sernivîs
1 Yek ji giringtirîn fonksyonên tîpografiyê dîtina sernivîseka layiq e
ji tekstê re. Rasttira wê ew e ko em bibêjin tîpografî zimanê çavan
e. Hemî tekstên ko ji çapkirinê re tên amade kirin divêt bi awayekê
bên raçandin. Raçandin jî bi peydakirin û nivîsandina sernivîs,
binsernivîs, nêvbersernivîs û hw.d-yan pêk têt. Sernivîs arîkariya
xwendevanan dike, da ew bi nêrîna pêfliyê bizanin ka nêveroka
tekstê çi ye.
Diyar e her tekstekê sernivîsek heye. Heger ko tekst pir dirêj be
mirov dikare wê li qisiman dabefl bike; wekî befl û nêvbefl. Herwiha
teksteka kurt jî bi sernivîsê ji xwendevanan re hêsanîtir dibe.
Heta ji te bêt sernivîsan venekîte û heger te ew vekîtandin jî li
parçekirina kîtan miqate be. Ji bilî tîpa pêfliyê çêtir e ko mirov sernivîsan
bi hûrekan binivîse.
2 Navê sernivîsa ko nêvbeflekê dide dest pê kirin binsernivîs e. Binsernivîsek
dikare bi awayên cida bêt bi cih kirin.
a) Di rêzeka xweser de li jorê nêvbeflê, wekî nêvbersernivîs:
Kanîya-Qesara
Kanîyeke Cizîrê ye. Xelk cawê xwe tê de diqesirînin. Ji lewra jê re Kanîya-Qesara
dibêjin. Navê vê kanîyê di Memê-Alanê de gelek derbas dibe.
Pifltî ko Mem digehe Cizîrê, di roja sersalê de derdikeve gerê, dikeve
nav xelkê, û li serê vê kanîyê de rastî Zînê têt.
Azîzan, Herekol (1934), »Bêriya Botan«, Hawar, hjm. 25
fiANEK
Di paragrafa pêfliyê ya pifltî sernivîsekê de destpêkirina ji mal de
ne pêwîst e. Ya bafl ew e ko mirov di nêvbera sernivîsê û paragrafa
pifltî wê de nîv rêzê vala bihêle.
b) Di marjînalê beflê de, li hinda rêza pêfliyê ya paragrafê, wekî
rexsernivîs:
BINGEHÊN RASTNIVÎSANDINA KURDIYÊ • 19