arif zêrevan - Nefel

Guhortin di jêgirtinê de
15 Mirov dikare kurtkirinekê di orjînalê jêgirtinekê de çêke. Kurtkirineka
kurt bi sê niqteyan û yeka dirêj bi sê xêzikên axaftinê – di
nêv guflekevanekê de – çêdibe.
Yehûda bi xwe hînî zimanê xwe, hînî ibraniyê bû bû. Niho diviya bû
ibraniyê di nav civata miletê xwe de belav bike. […] Di sala 1881ê de
Elyêzer keça mamosteyê xwe ji xwe re anî û berê xwe da Felestînê. Bi
vî awayî jinikek, hîmê xanimanekê, keti bû destê wî. Zaro wê bidana
pey. Yehûda bi rê ve, di vaporê de dersa jina xwe got û hetanî ko gihafltine
erdê Felestînê jina wî hînî çend pirsên ibranî bû bû.
[– – –]
Dawiyê Yehûda rojnameke bi ibranî belav kir ji xwe re xwendevan jî
peyda kirin. Bi rê va û di hin dibistanên cihî de dest bi xwendina ibraniyê
jî kirin.
Azîzan, Herekol (1942), »Zimanek û zilamek«, Hawar, hjm. 40
Heger ko mirovî bivêt bi awayekê gelek aflkere guhortinên di jêgirtinekê
de nîflan bike, hingê bafltir e ko mirov wan guhortinan
bi guflekevanekê ([ ]) nîflan bike. Maneya »guflekevanekê« ew e ko
ew guhortinên ko mirovî paflê kirîn di orjînalê tekstê de nebûn.
Û ya bafl ew e mirov jêavêtina di pêflî û pafliya jêgirtinê de nîflan
neke, lê heger mirov bibêje ileh ez dê nîflan bikim hingê mirov dikare
di nêv guflekevanekê de sê niqteyan dayne pêfliya jêgirtinê û
sê niqteyan jî dayne pafliya jêgirtinê.
[…] Me got zimanên mirî zimanên zindî. Bêdiro, ji awirê jiyînbariyê ve
ziman jî wek mirovan û wek her heybera rihber dizên, dijîn û dimirin.
Ji zimanên mirî hin hene warkor û kordûnde diçin, di pey xwe re tu
tifltî nahêlin; ne kêl ne kitêb. Hinên din di pey xwe re eserine mezin, kitêbne
hêja dihêlin û ew kitêb hetanî îro jî têne xwendin. Lê ew ziman
bi xwe mirî ne, ji ber ko êdî ew ne zimanê devkî ne û tu kes bi wan napeyive.
Li Ewropayê latînî, li rohelatê nîzing [!] ibranî zimanine mirî bûn. Latînî
îro jî zimanekî mirî ye. Lê herçî ibranî êdî ne zimanekî mirî, lêbelê zimanekî
zindî ye. […]
Azîzan, Herekol (1942), »Zimanek û zilamek«, Hawar, hjm. 40
BINGEHÊN RASTNIVÎSANDINA KURDIYÊ • 33