Drugi broj - sic

tematS druge strane, pored djelovanja nacionalisti~kih faktora na kreiranje novih bosanskohercegova~kihuniverziteta, jednu od presudnijih uloga u njihovom formiranjuodigrale su i vjerske institucije. Na svim univerzitetima, bez obzira koja konfesija jeve}inski zastupljena u tom dijelu zemlje gdje se univerzitet nalazi, vjerski faktor,nakon što se srušio vladaju}i komunisti~ki sistem i nakon što se rije~ bog po~elapisati velikim slovom, odnosno, nakon što je religijsko ušlo na velika vrata u sve poredruštva i postalo obilje`je za vrednovanje kako pojedinaca tako i institucija, vjerskifaktor, dakle, uz nacionalnu osviještenost po~inje predstavljati jednu od glavnihvodilja u kreiranju i vo|enju politike univerziteta i fakulteta.popustljivi prema nama i da kroz svoje školovanjeprolazimo bez teško}a, ali je neoprostivo da su isti tiprofesori, koji na takav na~in upisuju te bezvrijednebrojke na komad papira, kada se pojave na vašimpredavanjima, a to je kao što rekoh dva do tri putapo semestru, u stanju da vas ništa ne nau~e ve} dado|u i ~itaju predgovore iz knjiga koje imate predsobom, a vi kao vrijedni studenti treba tokom dvabloka predavanja da ispisujete u svoje sveske onošto mo`ete pro~itati iz knjige koju imate pred sobom(i tako trošite svoje dragocjeno vrijeme, papir iolovku). Ovo su samo neki od upe~atljivijih detaljakoji se odnose na profesorski pristup Filozofskomfakultetu i njegovim studentima. Mišljenja sam daovi primjeri i ne zahtijevaju neko detaljnije objašnjavanjeili tuma~enje, dovoljno je samo maloporazmisliti o njima i neizbje`no je da }e se do}i dosuštine onoga na šta se njima htjelo ukazati.Posebnu pa`nju zavrje|uju i sami studenti ovogfakulteta. Me|u studentima Filozofskog fakultetavlada jedna sveopšta i uvijek prisutna apatija i nezainteresovanost.Ona je u nekoj mjeri potpuno razumljivakada se uzme u obzir birokratska mašinerija,pogotovu novija bolonjska, koja je studentestavila u okove birokratskog ~udovišta te su onipostali robovi papirologije i studentskih slu`bi, kojesu uvijek, suprotno od toga što bi trebale biti susretljivei na raspolaganju studentima, nesusretljivei samo još jedan dodatni teret na studentskoj grba~i.Ali ipak, takvo stanje na fakultetu ili uopšte nafakultetima nikako ne smije i ne mo`e biti opravdanjeza potpuno pasivan odnos studenata premasvemu što se dešava oko njih, a pogotovo odnos premaonome što se ti~e direktno njih. Pa je tako biloslu~ajeva da se studenti, kada se trebaju enormnopove}ati školarine ili se, pak, treba reagovati na negativanrad nekog profesora, plaše javno re}i svojstav i potpisati bilo kakve peticije kako bi se takvipostupci sankcionisali ili barem izrazilo negodovanjeprema tome. Obi~an izgovor ve}ine studenatabiva - kako oni ne smiju ništa potpisivati jer baš, upravotada, u tom danu imaju ispit ili kod dekana fakultetaili kod nekog od profesora ~iji je rad diskutabilan.Tu opet mo`emo nazreti strah koji je nametnutod strane samog fakulteta koji se trudi kontrolisatii svojom politikom ubiti svaku `elju za buntovni~kiizraz, te usmjeravati i na kraju proizvestiprototipne i podobne studente, a kasnije i profesore,koji }e opet proizvoditi isto tako prototipne|ake ili studente, i tako u nedogled u prototipnost.Toj studentskoj nesposobnosti i apatiji u velikoj mjeridoprinose i kojekakva “nezavisna” studentskaudru`enja ili unije koje su u direktnoj sprezi sa upravomfakulteta. ~lanovi tih udru`enja se skoro patajno biraju na glasanjima na kojem se pojavljujusamo oni odabrani, pa se tako mo`e do}i do saznanjada nekolicina tih tajno biranih studentskih “predstavnika”troši desetine hiljada konvertibilnih marakana raznorazna svoja putovanja i druge njimapoznate aktivnosti. Isti ti studentski “predstavnici”se pri tome skoro nikako ne bave onim ~ime bi setrebali baviti, dakle - studentima i njihovim pravima.I od svih aktivnosti koje bi trebali organizovati,te i takve studentske unije ili udru`enja više od svegapraktikuju borbu za nacionalne interese srpskognaroda u Bosni i Hercegovini, što im naravnoniko ne mo`e osporiti, ali se oni bore i za nacionalneinterese Srba u susjednoj zemlji. Pa smo svojevremenoimali, baš u organizaciji studentskih udru`enja,velike protestne mitinge povodom proglašenjanezavisnosti Kosova, i to je bio najve}i domet dokojeg su mogli dobaciti ti i takvi studenti i unije. Ali,to i jeste prava slika bosanskohercegova~kog društva,jer sve funkcioniše pod parolom: što je nacionalnopodobno, to nam je srcu milo.(sic!) 59