MAĆICY SERBSKEJE 1895

130 Adolf Černý:179. Kak cart jo Sprewju wórał.Ako jo cart Sprewju wórał, njekśĕštej tej wóła kóždy razpřawje śĕgnuś; pótom chyśi wón micu do njeju a nĕto ganjaštejz chółujom tam a how. Mjazy Drĕžnicami a Libanojcami buwón mucny a husta, a synu se na jaden kamjeń, aby huwotpocywał.Na tom kamjenju su se jogo nozyne a rucyne palcewotśišćali, a teke źož bĕšo seźeł. Aby wiźeł, źo dej dalej jĕś,zalĕze na jaden dub, na kótaremž teke slĕd zawóstaji. — Tenkamjeń jo před wjele lĕtami Libanojski kowal do swójogo chromuzatwarił. Ako bĕšo wjaža gótowa, smjerźašo tam tak źiwnje, aako za tym pytachu, njenamakachu nic, a njebĕšo hynac: tencartowy kamjeń bĕšo ta wina. — Ako cart pótom Góramžycupola Picnja wórašo, huskocyštej jomu jogo carnej wóła, wón sampak bu wót chółuja na bok chyśony a zapadnu se w Cartowemgaśe a sunu se tak zasej do hele. Tej wóła pak gnaštej tam ahow až ku samym Bórkowam a pótom se minuštej.H. Jórdan, Delnjołužiske lud. baj., Č. M. S. 1876, 17.*)Čert wobdźĕli so tež při stworjenju ludźi. Horbatych jewón stworił, kaž powĕda slĕdowaca bajka; tež stare baby ječert na swĕt přiwjedł.**)180. Stworjenje horbatych.Jako bĕ Bóh tón Knjez čłowjekow stworił, spyta tež čertludźi wudźĕłać. Ale ći jemu kóždy króć ćeknychu, jako bĕchuhotowi. Tuž so čert jara rozhnĕwa, wza hlinu, z kotrejež bĕ jichdźĕłał, a ćiskaše ju za nimi. Kruchi hliny trjechichu jich dokhribjeta a wostachu tam wisajo. Na tajke wašnje nastachu wurosćeni(= horbaći) ludźo.Z Wuric podał E. Herrmann.Wot zwĕrjatow stwori wopicu a žabu. Wón chcyše łastojčku(škowrončka) sčinić; hdyž pak ju wudźĕła, njechaše wonalećeć. Tuž rjekny: ,,Leś doch, škrodawa!“ Tuž wona padny nazemju a bu z njeje žaba. — W Delnjej Łužicy nałožuje so težswar: Ty dunder-škrodawa, cartowa škrodawa !***)*) Hl. tež Veckenstedt, Wend. Sag. 305, č. 14.**) Schulenburg, Wend. Volkssagen 192, přisp.***) Schulenburg, Wend. Volkssagen 95, 192 přisp., W. Volksth. 47.