MAĆICY SERBSKEJE 1895

150 Nekrolog XXXI.swojeho a Maćičneho přećela Wylema Bogusławskeho zahubu,kotraž Maćicy z jeje ležownosću l. 1882 hrožeše (přir. jehowućahi z protokollow w našim Časopisu 1885, str. 203—206),wosebje wón podpjeraše wot toho časa wšomóžnje prócowanjapodpisaneho wo hromadźenje kapitala za natwarjenje noweho serbskehoMaćičneho doma a wotkaza skónčnje Maćicy swoju cyłuwulkotnu a drohotnu serbskosłowjansku knihownju a nimo tohoštwórty dźĕl swojeho cyłeho druheho zawostajenstwa, wunošacypřez 1100 hriwnow. Jasny to přikład za nas wšĕch, wosebjew našim času, w kotrymž idealnu zmyslenosć dźeń a bóle zaćĕmnjaa podtłóča materialna njenasyćiwosć, pod kotrejž tež našenarodne žiwjenje jara ćerpi.Hórnikowa wĕdomostna dźĕławosć, kajkaž so w našim časopisuwobrazuje, bĕše trojaka, narodospytna, literarno-historiskaa rĕčespytna: wón hromadźeše wšĕmóžne swĕtki serbskehonarodneho ducha, wosebje pak ludowe pĕsnje, a pohonješek tomu a podpjerowaše druhich zbĕraćelow; wón přepytowašestare pomniki serbskeho pismowstwa, podawaše pojednanja wožiwjenju jich spisaćelow a přinošeše z nich njewočakanu bohatosćmaterialow za stawizny serbskeje rĕče a za serbski słownik;*)wón wuslĕdźowaše a rozpominaše wšelake wosebitosće našejeserbšćiny a pisaše njepřestawajcy wulcy wažne wĕdomostne nastawkiwo wšĕch móžnych prašenjach serbskeho prawopisa a serbskejerĕčnicy, porjedźejo tak naš tehdy hišće njedospołny prawopisa wudokonjejo a wučisćejo našu w prjedawšich stolĕćach njepěsćenua nakaženu rĕč (hl. zapis na str. 60 sl. tutoho lĕtnika).Na najwyššim a njedosćĕhnjenym skhodźenku pokazuje so namjeho našu lubu serbšćinu porjedźaca a wutworjaca dźĕławosć w jehowudawku „Biblijskich Stawiznow“ a w přełožku „NowehoZakonja“. Z jeho prócu je a wostanje tutón přełožk zakładnykamjeń a njezaprahnite žórło praweje, přikładneje serbšćiny, z kotrehožbudźa wučeni Słowjenjo móc a rjanosć našeje maćeŕšćinyspóznawać pytać a z kotrehož njech naša studowaca młodźinastajnje a pilnje duch a wokřewjacu wučbu praweje serbšćiny srĕba.Tak doby sebi naš Hórnik ze swojimi wažnymi zbĕrkami a hłu-*) Tež podpjeraše Hórnik wustojnje dra. Pfula při wudaću jeho wulkeho„Serbskeho Słownika“.