MAĆICY SERBSKEJE 1895

Mythiske bytosće łužiskich Serbow. 143Čert so pokazuje tomu, kiž jeho woła (hl. č. 186, 187), přikhadźapo toho, na kohož bĕ wołany (č. 188) abo štóž bĕw hnĕwje k njemu pósłany [hl. č. (67.)].188. Čert a ryćeŕkublerjo.Při puću wot Noweho Khołmca do Ćisoweje w kralowskej holileži wulki kamjeń, w kotrymž bĕštej dwĕ skoćacej stopje widźeć.Powĕsć wo tym takle praji. Mjez Budyšinom a Kamjencom bĕw zastarsku jara wjele ryćerjow abo knjezow, kotřiž wbohich burowwšelako poćišćowachu, tak zo burjo husto prajachu, zo bytych knjezow tola djaboł wzał. Čert, z tajkej rĕču rozhnĕwany,wza wulki mĕch, styka tam ryćerjow, štož jenož bĕ móžno, a lećešez nimi do Delan. W Čornokhołmčanskej holi bu jemu nakładtrochu ćežki a wón wotpočny na tym kamjenju, hdźež stejso jeho stopje wućišćałej. Potom lećeše dale k Złemu Komorowu.Tam, hdźež je nĕtko wjes Škodow, připadźe jemu pohladać, štoto pĕkne towaŕstwo w mĕše čini. Wón rozwjaza mĕch a hop!jedyn jemu wuskoči. Čert rozmjerzany zawoła: ,,Toho bĕ tolaškoda!“ Tón pak natwari sebi tam ryćeŕstwo Škodow. Jako čertpotom přez Staru Darbnu lećeše, njemóžeše so wjacy zmĕrować,rozwjaza swój mĕch, zo by cyłe to pasmo wutřasł a rozmjetał,a tak syješe knježkow wot Kalawy hač do Drjowka. Hišće dźensaje tam krajina tak połna ryćeŕkublerjow, zo su husto třo w jenejwsy, mjez tym zo we wokolnosći dweju hodźinow pola Škodowažadyn njeje.J. Kulman, Łužičan 1862, 105.*)Haj druhdy so tebi pokaže, hdyž jenož jeho mjeno wuprajiš,kaž tamnej holčcy, kotraž při dźĕle rjekny, zo by radšočertej słužiła (hl. č. 192). Ćim bóle tym, kotřiž wo nimhusto rĕča, so skónčnje zjewi**) Toho runja je strašne jehonapodobnić.(71.) Khuda wudowa, kiž bĕ skupemu młyńkej pjenjezy zakhlĕb dołžna, namaka w pjecy pokład. Młyńkej bĕ dźiwno,*) Přir. tež Muka, Łuž. 1890, 8.**) Veckenst. 305. — Polacy praja, zo kóždy króć při wuprajenjujeho mjena dyrbi so naspomnić Boži narod, hewak čert hnydom stoji přičłowjeku. Wisła, I. 104.