2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua

D.B.H. eta BATXILERGOA
EZ DAGO ZER BEGIRATU
Oxanak sukaldeko mahai gainean utzi zuen mugikorra, eta hari begira hipnotizaturik
zegoela, bere malkoen itoaldia agerian utzi zuen azkenean. Gero,
arnasa sakon hartuz, bere semearekin batera barrezka zegoen emakumea bilatzera
joan zen. Itziarrek begiak bere semearengandik altxatu eta Oxanari
irribarre egin zion, lasaigarri.
Telefono deiaren atzerapenak gau osoan lo egiteko aukera eman zion, eta
behar zuen. Bere autoan irtengo zen Gernikatik telefonoak jo eta ordu erdira,
bere ordenagailu banaezinarekin eta bidai poltsa txiki batekin. Konpainia
egingo zion bakarra GPS berriaren ahots eztitsua izango zen, lan egiten zuen
enpresak zor zizkion atzeratutako ordainketen diruarekin goiz hartan erositakoa.
Gogoko zuen jostailutxoa, baita Bartzelonara bidaiatzea, deskantsaturik
zegoela jada. Gainera, bidaiak asteburuarekin bat egiten zuenez, “oraintxe
nator” bat bakarrik iruditzen zitzaion. Sobietar Batasuneko probintzia
bateko immigrante ilegal baten sarrera prozesuko azken kate-maila.
Diru-zorroan zeukan sartuta Alinaren argazkia, neska gazte horren begirada
berde eta nahasiaren erretratua zapi beltz batean markoztatuta. Irudia
ezkontza egunekoa zen, bere lehengusina ezkongai soinekoarekin agertzen
zen, irribarretsu. Baina denbora gutxi iraungo zion irribarreak ahoan emaztegaiari.
Irribarrea eta marfilezko azal leuna, bere senar berriak kiskaliko zizkion
sutontziko olioa aurpegira botatzean.
Prestatuta zeukan eta identifikatuko zuen kotoizko alkandora zuria hartu
zuen, hain gogoko zuena, bakeroak eta tonu urdindun lepo-zapi bat lepoan.
Janzten zen bitartean buruzko kalkulu arin bat egiteari ekin zion. Bederatzietarako
bueltan egongo zen; horrela denbora nahikoa izango zuen bere semealabak
besarkatu eta haiekin afaltzeko. “Espero dut gure gonbidatu berriari
patata tortilla gustatzea dastatzen duenean”, pentsatu zuen, etxeko platerik
gogoko eta goraipatuena, Oxanari egiten irakatsi ziona hau Errusiako gune
Kaukasikoenetik heldu zenean, Pjatigorsketik, familiari ahoskatzen nahiko
kostatu zitzaiena.
Oxanaren exodoa tren bati itxaronez hasi zen, Bakuren muturretik, Azerbaijanen,
Georgiatik igarotzen zena, eta Tbilisi hiriburua zeharkatzen zuena
Kaukasoko barrualdetik Errusian barneratu arte. Tren hori zen egunero entzuten
zuena bere hiritik igarotzen, apirileko goiz hotz hartan itxaron zuena.
Tren hura hartzen zuen lehenengo aldia. Bera, familiako eskubideetan lizentziatua
zena bere hiriko fakultatean. Hiri bereko langilea. Alaba, emazte eta
ama leku berean.
119