2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua

GERNIKA-LUMO
10. Idazlan Koadernoa
Nork esango zion berari gertatuko zitzaiola Berak egiten zuen guztia ondo
zegoen, besteengan pentsatzen zuen, munduko amonarik onena zen…
Gure gizonak bi bide zituen loteria txartel hura aurkitzean: andreari jausitako
papera jabeari bueltatzea, edota berarentzako gelditzea. Buruak andreari
bueltatzeko esaten zion, baina bihotzak alderantziz zioen. Alde batetik
txarto sentitzen zen, oso txarto gainera. Andre bati lapurtzen ari zen.
Hainbat jende berari laguntzen zegoen, eta orain bera... lapurra! Baina ez
zuen bi aldiz pentsatu eta hartu egin zuen, paper txiki batek bizia aldatu diezazuke-eta.
Bai, horrela izan zen. Gabonetako loteriaren zenbaki irabazlea
zen. Kasualitate hutsa edo miraria
Egun batzuk geroago, kaletik zihoala lurrean botata ikusi zuen egunkari
zati bat. Loteria zenbakien irabazleena zen. Aspertuta zegoen, eta ez zeukanez
beste zereginik irakurtzen hasi zen. Milaka zenbaki zeuden horri hartan.
Atzeko aldean, herri hortako taberna batean tokatu zela ikusi zuen. Harrigarria:
urte batzuk lehenago bertara joaten zen gauero tragoak hartzera. Oraingo
honetan zegoen egoeran egongo ez balitz, egunkari horretako argazkian
irtengo zen, txanpan botila bat irekitzen. Zenbakia ikusi zuen. Ezin zuen sinetsi!
Zergatik zuen ezagun zenbaki hura Beharbada lehenago ikusiko zuen,
portal batean, telefono zenbaki batean... Erratuta zegoen. Ezagun egiten zitzaion
zenbaki hark zoriona besterik ez zion ekarriko. Loteria zenbakia zen
eta poltsikoan zeukan.
Hilabete pare baten ostean, lehengo moduan bizi zen, hobeto esanda, bizimodu
askoz hobea zeukan. Maiteminduta bizi zen neska batekin, eta garrantzitsuena:
besteengan pentsatzen ikasi zuen. Enpresa berriz ere ireki
zuen, langile berdinekin. Soldata igo zien eta lagun moduan tratatzen zituen
guztiak. Berdin kargu altuenekoak nahiz garbiketakoak. Lagun asko egin zituen.
Denak harrituta zeuden gizon horrekin. Lehen ez zen horrelakoa, denek
gorrotoa zioten. Orain, alderantziz, herriko gizon onenetarikoa bihurtu,
eta nahiko ospetsua egin zen herritarren artean. Kalean botata ikusten zuen
pertsona bakoitzari dirua ematen zion. Islatuta ikusten zen haiengan.
Hainbeste lagundu zion andreari, dena itzuli zion. Etxea erreformatu zion
eta txakur bat erosi zion esker onez. Andreak hasieran ez zion onartu, berak
borondate handiz egin zuelako, eta ez zion kobratu nahi. Gizonak, behin eta
berriz eskatu zion, mesedez hartzeko. Eskertzeko modu bat besterik ez zela
esan zion. Azkenik ez zuen izan beste erremediorik eta onartu egin behar
izan zuen.
72