2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua
2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua
2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
GERNIKA-LUMO<br />
10. Idazlan Koadernoa<br />
Nire pentsamenduetan murgilduta nagoela, kartzelari bat hurbiltzen zait.<br />
- Koronelak bere despatxuan ikusi nahi zaitu.<br />
- Ongi da, eskerrik asko.- kartzelariak buruaz keinu egin eta alde egiten du.<br />
Azkeneko begirada zuzentzen dut zelairantz eta irribarre handi batekin<br />
despatxurantz abiatzen naiz.<br />
Despatxuko atea bigarren aldiz zeharkatu dudanean, ez dut barruan entzundakoa<br />
ezta sinistu ere egiten. Minutu batzuk behar ditut informazio hura<br />
barneratzeko… libre naiz!<br />
Logelara abiatzen naiz hankak ia sentitzen ez ditudala. Sartu eta ohean<br />
esertzen naiz, begirada leihora zuzendu dut eta oraingo honetan eguzkia begiztatzen<br />
dut kanpoan, badirudi eguraldi onak ere egun honetan lagundu nahi<br />
nauela. Malkoak sentitzen ditut aurpegian zehar irristatzen… libre naiz. Ingurura<br />
begiratu eta nirekin eramango ditudan ondasunak aukeratzen hasten<br />
naiz, ez dago askorik, zenbait liburu eta idazki hartuta berriz zuzentzen naiz<br />
aterantz. Burdinazko trangak azkeneko aldiz zeharkatu ditut… libre naiz.<br />
Korridorean barrena poztasuna tristeziarekin tartekatzen da, libre naiz, bai,<br />
baina berriz ikusiko ez ditudan kideak, hobeto esanda “lagunak”, bertan daude<br />
niri begira eta irribarrea aurpegian marraztuta dutelarik. Eskuaz keinu egiten<br />
diet, noizbehinka hurbildu egiten dira eta besarkadaren bat ematen didate;<br />
malkoak gero eta erraztasun handiagoz irristatzen dira ene aurpegian.<br />
Azkeneko atea. Zeharkatu bezain laster eguzkia sentitu dut aurpegian,<br />
baina oraingo honetan, disfrutatzeko aukera dudala pentsatzeak zoriona sortzen<br />
dit. Itsasontzi bat dago nire zain, izan ere, hori da Robben Island-etik<br />
irteteko modu bakarra. Terry ere zain daukat. Hurbildu bezain laster bere<br />
besoak inguruan ditut. Besarkada bueltatzen diot.<br />
- Guztia ondo joan dakizula espero dut- malko gehiago.<br />
- Eskerrik asko Terry, zure bidea ere oparoa izan dadila espero dut.- eskua<br />
astindu eta itsasontzira igo egiten naiz.<br />
Itsasontzian noala, askatasuna gero eta hurbilago sentitzen dut. Nahiz<br />
eta libre izateko irrikaz egon, atzera zuzentzen zait begirada. Bertan daude<br />
kideak, den-denak, eskuekin agur esaten. Keinu berdina egin eta irribarre<br />
batekin aldentzen naiz, iragana gero eta urrunago doala…<br />
Nelson Rolihlahla Mandela<br />
68