2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua

GERNIKA-LUMO
10. Idazlan Koadernoa
Abenduaren hasieretan, natura erretiratzeko prestatua zegoen jada, neguarekin
batera lokartzeko. Halaxe, puntarantz hurbiltzen gindoazen heinean,
gero eta elur gehiago zegoela konturatzen ginen, jada belaunen pareraino
heltzen zitzaigunez boten barruraino sartuz. Laster geneuzkan hankak
guztiz blai.
Tontorrera heltzean, paisaia eder hura bistaratu genuen, eta bokadiloak
jaten genituen bitartean ez genuen ia hitzik ere egin, gure inguruarekin liluratuta.
Horretan geundela, gu konturatu orduko ekaitza gainean geneukan. Dena
ilundu zuen, eta laster jo zuen trumoiak ere, oinaztuaren ondoren. Berehala
hasi zen elurra mara-mara.
Ahal bezain bizkor beherantz jo genuen, etxera heltzeko gogoz, ordurako
nahiko hoztuta geundelako. Pare bat ordu lehenago geratuak ginen lekura
heltzerako, busti-bustita geunden, elurrak, lehorra izan arren, busti egiten
baitu.
Orduantxe, tximistak zuhaitz zahar bat jo eta su hartu zuen. Ikaragarria
izan zen, gure gain aldean zegoen zuhaitz lehortuaren adarrak alde guztietatik
erortzen ziren sutan. Berotasun gorri haren erdian, lehenagoko katagorriaz
oroitu nintzen, eta zer nolako sustoa hartuko zuen pentsatzen hasi nintzen.
Horretan nengoel,a atzera begiratu eta… “kontuz Esti!” lagunari esateko
denbora izan nuen, sutan zegoen enbor zati bat ondora erortzean. Segundo
batzuk zer egin ez genekielarik geldi, elkarri begira egon ostean, libre zegoen
alderantz abiatu ginen korrika, hau da, nire etxerantz, beste aldea sutan zegoen
adar batek oztopatzen zuelako.
Arineketa batean gindoazela, buztan gorri luze eta eder bat zuhaitz artean
ezkutatzen ikusi nuela iruditu zitzaidan. Lasaitu makala hartu nuen!
42