2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua
2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua
2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
D.B.H. eta BATXILERGOA<br />
ZORIONTASUNAREN PREZIOA<br />
2008ko otsailaren 3a, Londres<br />
Zaila egiten da askotan errealitate gordinari so egitea eta hau onartu behar<br />
duzula ulertzea, batez ere bizitzak daukan zentzua galtzen denean.<br />
Hirurogei urte dira jaio nintzenetik eta bizitza honetako berrogei urte<br />
igaro ditut Michaelen ondoan, gau eta egun. Beti jakin izan dut nire azken<br />
eguna iritsi arte egongo ginela elkarrekin eta inork ez ezerk ez zuela hori saihestuko,<br />
eta horrela izango da; nire azken eguna heltzen den arte berarekin<br />
egongo naiz, amesten dudan amets bakoitzean, esandako hitz bakoitzean eta<br />
isuritako malko guztietan. Ondoan daukadala senti dezaket.<br />
Argazki eta oroitzapen polit asko dauzkat, geratzen zaizkidan egunak goxatzeko<br />
modukoak, eta irribarrez oheratzen eta esnatzen lagunduko didatenak,<br />
baina nekatu egiten naiz maiz, begiak itxi eta nire bizitza imajinatu behar izateaz<br />
pozik sentitzeko. Film bat ikusten ariko banintz bezala, oroitzapenez betetzen<br />
ditut astiro igarotzen diren orduak, eta zoriontsua naiz behin igaro nituen<br />
momentuez gozatzen, nire barnean irauten duten sentimendu goxoez baliatzen<br />
aurrera egiteko, baina begiak irekitzean… guztia desberdina da. Batzuetan<br />
bizitzari bizkarra ematen ari natzaiola sentitzen dut, nire bizitza bizi beharrean<br />
iraganaren preso naizela, bakarrik dagoen amets galdu bat bezala.Ez zait gustatzen<br />
bakarrik nagoela sentitzea, nahiz eta Michael nirekin eduki, ez daukat<br />
inor besarkatzeko, ez argazkirik ateratzeko edo gabonetako opariak egiteko.<br />
Ez zait mundu honetan jarraitzeko arrazoirik geratzen, eta inoiz eduki ez<br />
dudanaren nostalgia absurdu honek oraindik gehiago nekatzen nau, zailagoa<br />
egiten zait begiak irekitzea eta egun “irreal” bati aurre egiteko.<br />
Nekatu naiz kale hotzetatik paseatzeaz norabide gabe, jendearen begiradak<br />
eta hitzak saihesteaz; nekatu naiz inoiz eduki ez dudan seme edo alabaren<br />
falta sentitzeaz eta edukiko ez ditudan ilobak itxaroteaz, diru apur bat<br />
hauei eskaintzeko.<br />
Ezin absurduagoa iruditzen zait une hauetan nire existentzia.<br />
Nazkatu naiz ordulariari begira geratzeaz segundoak, minutuak, orduak<br />
eta egunak nola igarotzen diren ikusten.<br />
Ohera joatea izango da onena ea amaitzen ez den amets batean murgiltzen<br />
naizen behingoz.<br />
95
Change language