2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua
2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua
2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
GERNIKA-LUMO<br />
10. Idazlan Koadernoa<br />
tuko nintzateke. Mundu honetan neuk nahiko nukeen gauza bakarra familia<br />
osoa batuta egotea izango litzateke.<br />
Baina orduan leihora begiratzean eguzkia ikusten dudanean, kilimak<br />
sentitzen ditut neure barruan eta aldi berean goxotasuna, pentsatzean zorte<br />
handia duen emakumeetako bat naizela bakarrik bizitzeagatik, egunero altxatzean<br />
nire semeen maitasuna hurbil sentitzeagatik. Eta momentu honetan<br />
sentitzen dudana da iritsi garela eta denda oso hurbil dagoela.<br />
Bertan sartzean zarata batzuk baino ez ditut entzuten, dendaren<br />
kanpoan denda itxita dagoela jartzen du. Baina aurrera egin eta han ikusten<br />
dut nire senarra lurrean, lurrean oihuka, negarrez. Berarengana hurbiltzean<br />
bere negar tantak sentitu ahal ditut nire eskuetan, eta anbulantzia etortzen,<br />
bera berba egin ezinean, zure azken eskaria burutik pasatzerakoan hitzik ez<br />
zaizunean geratzen, zure bizitzako momentu guztiak zure begien aurretik pasatzean.<br />
Orain ospitalean gaude, munduko lekurik txarrenetariko bat, falta zitzaidana…<br />
Arratsaldean, erizain bat ikusten dut nireganantz hurbiltzen, beste bat<br />
sorbaldatik eusten ari den bitartean. Kitto, bukatu da, badakit zer ari den<br />
gertatzen. Orduan nabaritzen nuen milaka oroitzapen neure burura zetozela,<br />
milaka negar tanta nire begietatik erortzen ari zirela, nire bizitzako zergatiak<br />
pixkanaka gutxitzen ari zirela.<br />
Etxerako bidean berriz ere, baina oraingoan nire semeak ez daude lo, ez,<br />
niri begiratzen ari dira tristuraz, nik zer esango zain, nola gertatu den azaltzeko<br />
begira, eta nik zer Nik zer egin Nola emango diet nire semeei galdutakoa,<br />
aitarekin galdutako guztia Gogoratzen naiz txikitan erortzerakoan,<br />
amarenagana joaten nintzela, arazo hori berak konpontzeko eta berak niri<br />
behar nuen guztia ematen zidan, maitasuna eta gozotasuna, baina orain ordea<br />
bakarrik nago; beraz, nire amak ematen zidana emango diet haiei ere.<br />
Heldu gara, etxean gaude eta oraingoan ere ni leihotik begiratzen nago,<br />
baina oraingoan ez nago ez inori itxaroten, leihoaren azpiko kaxatxoan familiako<br />
argazkiak aurkitzen ari naiz, eta orduan eskutitz bat aurkitzen dut,<br />
oraindik ireki gabe dago. Eta nire senarrarena da, orain dela gutxikoa, irekitzean,<br />
barruan honekin aurkitzen naiz:<br />
34