2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua

GERNIKA-LUMO
10. Idazlan Koadernoa
sontzian itzali nuenean ere, inoiz ez zela guztiz bukatzen ikusi ahal izan zuen,
maitasunarekin gertatu ohi den moduan, sugarra bukatu arren arrastoak bihotzean
geratzen dira.
Metafora hark nire buruan bueltaka ziharduela, telebista piztu eta albisteak
entzuteari ekin nion, oraingoan ere gezurra lasai zebilen, egia ordea
estu, notizietan toki handirik ez zuela. Zoritxarrez egunero entzun beharreko
albiste tristeek ere beren minutuak izan zituzten, emakume bat bortxatua,
etxe bat kiskalita, lapurreta han, erahilketa bestean… Jarraian zetorren albistea
ordea ez zen egunero entzun nezakeen horietakoa. Areago, bihotza
estu heldu eta une batez arnasa ere lapurtu zidaten nire belarrietara iritsiko
ziren hitzek.
Herriko basoan aurkitzen den etxola txiki eta zahar batean,mutil gazte
baten gorpua agertu da gaur goizaldean, inolako biolentzia arrastorik
gabe; esan dutenez, bere buruaz beste egin izan ahal duen hipotesia ez da
baztertzen, baina gaur arratsaldean egingo diote autopsia, hori egia denentz
egiaztatzeko. Mutila herrian bertan bizi zen gaztetxo bat dela uste da,
hala ere xehetasun gehiago emango dizkizuegu arratsaldeko albistegian,
eskerrikasko gurekin egoteagatik.
Ondo baino hobeto ezagutzen nuen nik albistegiek aipatutako etxola hura,
Asierrena zen hain zuzen ere, hainbat une igaro izan genituen bertan. Nire
bihotzak ezin zuen sinestu nahi belarriek entzun berri zutena, ezin zen egia
izan. Gainean nuenarekin bertara abiatu nintzen agudo. Iristean, ingurua
poliziek eta medikuek betetzen zutela ohartu nintzen, froga bila edo ibiliko
ziren eta hasieran gerturatzea debekatu zidaten arren, lehia nire burugogorkeriak
irabazi eta segituan sartu nintzen hain gustuko nuen etxola txiki eta
egonkorrera. Asierren aldamenean horrenbeste une igarotako sofan jesarri
eta honekin bizitako oroitzapen guztiak berpiztu nituen une hartan. Une batez
horrela egon nintzen, leihotik harago begira, nire barnean nostalgiak eta
malenkoniak Asierrekiko maitasunaren aurka lehiatzen zutelarik. “Aprobetxa
ezazu ondo inguruan duzun eta noizbait falta dakizuken guztia, galduz
gero berreskuratzeko beranduegi izanen baita”. Une horretan nire aitaren
esaldiak gogor oihukatzen zidan bihotzaren barrenetik, gorputz osoa hotzikara
gogorrez astinduz.
Sentimenduek bere horretan jarraitzen zutelarik, elkar lehian nork irabaziko
eta nork galduko, hauetako bat nabarmentzen hasi zitzaidan, eta gogorki
lotu zitzaidan bat-batean, bazirudien lehia hura damuak irabazi zuela.
88