2011. urtea - Gernika-Lumoko Euskara Zerbitzua

GERNIKA-LUMO
10. Idazlan Koadernoa
nahikoa zeukan. Zortzietan, bere kartoizko
kaxara berriz sartu eta hurrengo
eguna heldu arte itxaroten zuen.
Egia esan, berak nahiago zuen loak
hartu eta inoiz ez altxatu.
Zazpi urte, lau hilabete, bi egun
eta hamabi ordu zeramatzan jada
bere bizi honekin. Oso ondo zenbatu
zituen. Lehen, bere bizitza ez zen horrelakoa,
guztiz kontrakoa zen. Beti
amesten zuen gauza berberarekin,
gaba guztietan: bere antzinako bizimoduarekin.
Aspaldi, hamaikak eta erdietan
ohetik altxatzen zen. Txirrina jotzen
zuen, eta bere langilea zen andrea etortzen zen presaka. Andre honek etxe
guztia garbitzen zion egunero, baita janaria prestatu ere. Fruta mota asko,
nahi adina kafea, txokolatea, arrautza frijituak... Dena zuen mahai gainean.
Ez zuena nahi zakarrera botzatzen zuen. Berehala, bainura joaten zen, ur
bero eta xaboiarekin bainatzera. Lanera ordu batean joan. Bera zen buruzagia,
eta ez zuen lan askorik egiten, baina bai ondo kobratu. Hiruretara arte
lan egin, eta herriko jatetxerik onenera joaten zen bazkaltzera.
Horrelakoxea zen bere antzinako bizia, baina egunekoa guztiz kontrakoa
zen, zoritxarrez. Bere erruz aldatu zen dena. Enpresak porrot egin zuen, besteengan
ez pentsatzeagaitik. Beti zen bere burua lehena, besteak nola zeuden
edo zer sentitzen zuten ez zitzaion axola. Langileek soldata oso baxua
zeukaten, eta hori ulertezina zen, berari leku guztietatik ateratzen zitzaiolako
dirua. Soberan zeukan, eta gainera ez zuen behar beste diru. Nahi adina diru
etxea ordaintzeko, kotxeak, ura, janaria, argia… Ez zeukan familiarik, bakarrik
etxeko neskamea. Zertan xahutu diru hori
Gauero irteten zen luxuzko jatexe batera. Bertan afaldu, eta tabernetatik
ibiltzen zen edan eta edan. Horretan besterik ez zuen xahutzen soberan zuen
diru guztia.
Berarentzat lan egiten zutenak ez ziren kexatzen. Bazekiten kexu batekin
kalean egongo zirela. Ezin zuten hori egin. Beraiek familia zeukaten: seme-
70