ophelderingen.

myner Tegenfchryveren, " ïof
heefp uit de wezenlyke voorwerpelyke gefteldheid
der eindige dingen. Zodanig iets juist te verftaan
en te bevatten, fchynt, uit bet gantfche charakter
der beönrdeehnge, verre uitgeftrekter dan de wysgecrige
gezigtseinder van den Beöordeelaar te reiken.
Hieruit Iaat zig ook verklaaren, hoe hy myne onderftclling
van den oorfprong van den Godsdienst
en het gebruiken van Offeranden onder ruuwe
menfchen, die toch nergens voor nieuw verklaard
wordt, als een ftaal van myne gebrekkige letterkundige
kennisfe kan opgeeven. Eindelyk komt de
Schryver ook op myne Wysbegeerte. De verwagting
der Leezeren maakt hy gaande door te vraa»
gen: Maar de Wysbegeerte zal misfehien de fïerkte
•van den Schryver des Samen/Iels zyn? En daarop
geeft hy, op zyne wyze, proeven van myne zwakheid
in dezelve.
i. Vooreerst zoude ik § 10. Gebreken en Kwaa;l
• met elkahderen verward hebben. Jammer is het,
dat de Heer Recenfent ons zyne befluiten hiero-
• verniet heeft bekend gemaakt. Tot nog toe zyn de
Wysgeeren, zo ver ik weet, het daarover eens
geweest, dat alle gebrek een waar kwaad is >
fchoon alle kwaad geen bloot gebrek zy. Is blindheid,
dewyl' het bloot een gebrek aan 't gezigt
, is, geen kwaad? Is gebrek aan een braaf hart.
gebrek aan een juist begrip, wat een beoordeel
ling zyn moet, gebrek van onderfcheiden en bepaalde
denkbeelden van den inhoud en het plan
van een boek, 'tgeen men voorzig heeft liggen; is
dit alles geen kwaad in eenen Recenfent ï Moe.'
ten