ophelderingen.

Göttingfche Ëeoordceting, enz. i$9
Dit nu neemt zyn. aanvang met het beloofde nieuwe
denkbeeld van het gene allen zoeken, doch waarvan niet
één Godgeleerde vóór onzen Schryver een duidelyk begrip
gehad heeft; de Gelukzaligheid. Zy beftaat in onophoudelyk
te vreden te zyn en in eene heerfchende
Vergenoegdheid van hart (J. 2.) Inde eerfte afdeeling ('t
gantfche boek is in zes Afd. verdeeld.) wordt deeze Bepaaling
ontvouwd; en in de tweede wordt dit onderwerp
vervolgd, door eene Verhandeling over de Aan.
leidinge der menschlyke Natuure ter hoogere Gelukzaligheid
Vergenoegdheid is meer dan te vreden te zyn; maar
'er is ook een valfche Vergenoegdheid.De Mensch is natuurlyk
geneigd totgezelligheid.heefceen zedelyke natuur, enzv.Deeze
ftellingen, die tot de Zielkunde en de zedelyke Wysbegeerte behooren
, en by Reimarus, Wollafton, Federen anderen, veel vollediger,
ftigtelyker en aangenaamer verhandeld zyn worden
hier opgewarmd, in tafelen gebragt, en zo droog op.
gedist, als mogelyk is- Het is zeer zonderling, dat de
Schryver in deeze bekende zaaken één der grootfte verdienften
van zyn boek ftelt. J3y iedere gelegenheid
pryst hy zig zeiven „ als den eerden, die juist aange-
„ toond heeft wat Gelukzaligheid is; en by het wederleg.
„ gen van zyn gefchrift moet men dit denkbeeld
„ wederleggen , en een beter geeven" en dergelyken
meer. Zekerlyk hebben alle Godgeleerden daarvan
het kunftmaatig begrip naar de wyze der Schools
niet gehad; noch hetzelve op haare maniere ontleed ;
noch twee geheele Afdeelingen door, daarover fyn gefponnen
; ook hebben zy geene zaaken beweezen, die
zo klaar als de dag zyn, en op het algemeen gevoel
van alle menfchen rusten. Maar zy allen, van Origenes
af tot op onzen tyd toe, hebben het oogmerk en de
werking van den Godsdienst daarin gefteld, dat dezelve
den mensch geruit en blyde maakt in tyd ei in eeuwigheid.
Alles derhalven, waarin de Schryver zyn grootfte
verdiende ftelt, is door alle zyne Voorgangers vóór
i>em