ophelderingen.

£o Zevende Opheldering. Over
meene leeven dikwyls alle bloot waarfchynelyk of
vermoedelyk weeten, zonder aanzien der bronnen,
waaruit het gefchept is. Zo z*gt men by voorbeeld,
ik geloove, dat ik dat ding daar of daar heb neergelegd;
ik geloove, dat het heden fchoon weder zal
zyn,en dergelyken : in deeze gevallen wordt het geloovendan
tegen het volkomen zekerkennen overgefteld,
en betekent zo veel, als: ik ftelle my die dingen
uit eenige gronden of kenmerken, die'ik zelve
egter niet genoegzaam hnude, als waar voor. Maar
hierneeme ik tegenwoordig het woord Gelooven, in
de bepaalde beukenis, dat het zo veel wil zeggen,
als iets daarom voor waar houden, omdat iemant
het verzekert, van welken wy vertrouwen, dat hy
ons de Waarheid kan en wil zeggen; of korter",
als wy op het Gezag van etn' ander iets voor
waar aanneemen. Maar deeze weg des Geloofs
is, gelyk de dagelykfche ondervinding ons
leeraart , de groote Heirbaan , op welke de
meeste Menfchen het grootfte gedeelte hunner
algemeene kennisfe verzamelen. De grootfte Geleerden
zelfs bepaalen zig, in hunne eigen' wys.
geerige onderzoekingen naar de eerfte bronnen ,
gewoonlyk maar by een éénigen tak der menfehelyke
kennisfe, wyl niemand te gelyk een groot Godgeleerde,
groot Rechtsgeleerde, groot Geneeskundige,
groot Wiskunftenaar enz. zyn kan, wegens
de alte groote menigte van denkbeelden en Waarheden,
die ieder deezer Weetenfchappen in zig bevat.
Daarom moet ieder Geleerde in zaaken, die
tot deh kring zyner onderzoekingen niet behooren,
zig