ophelderingen.

Deismus, Naturalismus, enz. 89 •
zegt: ik wenschte wel van myn Apostdamt verlaaten
te wezen, om myn Volks wille, indien daardoor
veelen toe het Christendom gebragt konden
worden. Zo ik ook. Ik wil liever door den Heer
favater en veele andere Godgeleerden, die gelyk
hy denken, veroordeeld, en nitgefchrapt worden uit
den lyst der Godgeleerden, die gefchiedkundig regtgeloovig
zyn, indien ik maar myne braave, twyfelencle,
verftandige Landsgenooten gewinne, en
hun de voordeden des Christendoms kan bezorgen.
Bellis gy nu, christelyke Leezer, wie meer apostolisch
denkt en overeenkomdiger met den geest
des oorfpronglyken Christendoms.
" De tweede gewigtige aanmerking, welke ik, ten
aanzien van Lavaters Gefchrift, om veele misver-
(tanden voor te komen, moet maaken, betreft het
wankelend gebruik van den naam van Deïst. De
Deïst (laat tegen den Atheïst, maar niet tegen den
Christen over. Atheïst een Godsloochenaar; Deïst
een Bdyder en Aanbidder der Godheid. By gevolg
waren Abraham, Mofes, Jefus zelf, gelyk allen, die
in God gelooven en Hem aanbidden , Deïsten ; want
al wie geen Atheïst is, is een Deïst. Maar nu onder,
fcheidt men deBelyders der Godheid, tegenwoordig,
met opzigt tot de bronnen van kennis, waaruit zy
hunne begrippen van Godsdienst gefchept hebben,
in Naturalisten en dezulken, die hun Geloof op cle
Openbaaring vestigen. De Iaatilcn neemen aan, dat
de Godheid zig dikwyls aan den mensch onmiddellyk
en op veelerleie wyze geopenbaard heeft. Deezen
verdeden zig nu.wcder in dezulken, die zoda-
F 5 nig'-