ophelderingen.

In het Leezen van Twhlfchriften. 15
wanneer men my maar toeftaat, gelyk gefchied is
dat myn Samenftel zuivere onverminkte Waarheden
bevat, die op de Heilige Schriftuur en op de Natuur
gegrond zyn, en dat het zelve dus niets onzuivers,
of dat men met reden kan verdagt houden,
behelst; zal ik, ten aanzien van het gene anderen
nog daarboven meer willen geloovcn, zeer toegeevende
zyn. Ik laate het daarom geheellyk over
aan het eigen gevoel van de Vrienden myns Samenftels,
of zy behalven de onwrikbaare Waarheden
van §. 8r. nog meer behoeven te weeten, om wel
te vreden, wys en getroost te leeven. Ik heb 'er
niets tegen, dat zy nog andere bepaalingen des
Geloofs voor even zo wezenlyk voor hunne Gelukzaligheid
houden. Het is my genoeg, dat ik hun,
zelfs volgens de eigen bekentenis myner Partyen,
eenen vasten grondflag hunnes Geloofs heb aan de
hand gegeven.
Het vierde Hoofdpunt van myn Samenftel is de eigenlyke
bron van alle de tegenwerpingen en hevige
aanvallen op myn werk. Ik beweerde naamlyk,
dat alle twistvraagen, waarover de Christen Gezintens
het met elkander niet ééns zyn, in het geheel
niet tot het wezen van de Christelyke Leere der
Gelukzaligheid behooren. Dit toonde ik in het byzonder
aan uit die voornaame gefchillen, welkende
Christelyke Kerk van de vroegfte tyden van één gefcheurd
hebben, en haar nog in onze dagen in veele
fekten verdeelen. Het was dus natuurlyk, dat
ik door deeze ftelling den geest van partyfehap
moest gaande maaken, die dan ook wel dra in
zwaar-