ophelderingen.

Tweede öpheld. over het belang
de, dan moet hy uit onder werpelyke gronden geheel
anders over den Zoon befchikken, dan hy buiten dat
doen zoude. Ter behoorelyke plaatfe zal ik in deeze
verdeedigingen breedvoerig -aantoonen, dat al het
willekeurige in de wetten,alleen voortkomt uit de
zwakheid van doorzigt of vermogen in den Wetgeever,
en dat zulks daarom in de godlyke verordeningen
geen plaats kan hebben, omdat Gods verftand
ten allen tyde de toereikende voorwerpeïyke gronden
kent, en zyne Algenoegzaamheid hem in ftaat ftelt,
om enkel het geluk zyner Onderdaanen in agt te
neemen ; en dat in zyne Wetgeevinge derhalven geen
aanmerking op zyn eigen perfoon eenige onderwerpelyke
gronden kan opleveren.
Verder zegt de Recenfent: Stellig is, waarvan
w y de gronden niet kunnen begrypen. Ook dit denkbeeld
is valsch, en het woord wordt tegen het gewoone
taalgebruik verklaard. Als de Koning op ieder
pond koffy twee Grosfchen inkomende regten vordert,
dan is dit immers onloochenbaar een ftellige
en geenszins een natuurlyke wet: en evenwel kan ik
zo wel de voorwerpeïyke als onderwerpelyke gronden
deezer wet begrypen , en haare billykheid erkennen.
Maar daardoor, dat ik die weete, houdt
die wet nog niet op ftellig te zyn. Dus wederom
verwarde kennisfe by den Recenfent, en geenszins
verwisfeling van denkbeelden in myn Samenftel.
Een ftellige wet is van een natuurlyke wet onderfcheiden,
door de verfchillende bronnen, waaruit
ik myne verpligting tot derzelver waarneeming afleide.
Een wet is natuurlyk, wanneer de verpligting