Richtlijnen - AZ Sint-Lucas

5. Hepatocellulair carcinoma (HCC)
5.1 Inleiding
Hepatocellulair carcinoma (HCC) is meestal geassocieerd met chronisch parenchymateus
leverlijden. Chronische infectie met HBV in een cirrotische patiënt verhoogt de kans op
HCC met factor 1000. Bij patiënten met HCV-infectie die evolueren naar cirrose is de
jaarlijkse kans op HCC 1-2%. Co-infectie met HBV en ethylisme verhogen de kans op een
HCC bij een patiënt met HCV-cirrose.
Surveillance-programma’s bij pat. met HBV( carriërs met cirrose, niet-cirrotici met hoge
HBV-DNA) hebben tot doel HCC in een vroeg stadium op te sporen. Dit wordt ook gedaan
bij de pat. met cirrose door HCV of alcoholisme en bij zeldzamere metabole aandoeningen
als hemochromatose.
Lever-echo om de 6 à12 maanden al of niet met bepaling van alfafoetoproteïne (AFP)
kunnen worden voorgesteld. De beeldvorming door NMR is bij cirrosepatiënten evenwel
accurater voor vroegtijdige detectie van (kleine) HCC. Er is geen EBM-bewijs dat vroegere
detectie van HCC ook een betere overleving van cirrotische patiënten geeft.
Primair carcinoma van de lever is in België de tiende meest frequente oorzaak van
kankergerelateerde mortaliteit bij mannen (2,9%) en de achtste meest frequente oorzaak
(2,7%) bij vrouwen. Gemiddelde leeftijd bij diagnose is 68 jaar. In België werd in 2008 een
stijgende trend in incidentie bij zowel mannen als vrouwen gemeld (gegevens
Kankerregister).
5.2 Diagnostiek of klinische staging (cTNM)
5.2.1 Klinische score-systemen
° grootte en aantal van de primaire tumor (-en)
° vasculaire invasie
° hepatische reserve
A/ CLIP-schaal
° Cancer of the Liver Italian Program
° prediciteve waarde voor overleving bij HCC
° CLIP scores van 0 to 6 (CLIP 0 = 0 points, CLIP 1 = 1 point, etc…)
Child-Pugh stage
A 0
B 1
C 2
Tumor morphology
Uninodular and extension 50 percent 0