download piraterij - Lebowski Publishers

Matt Mason - Piraterij.qxd 22-7-2009 10:14 Pagina 154
Als reactie op de afgenomen tolerantie in de stad ontwikkelde
de beweging aan het begin van de jaren ’90 een nieuwe aanpak.
De strengere wetten zetten de nieuwe generatie aan tot een
bedachtzamere benadering, waarin de nadruk lag op de locatie
van het werk. ‘Mijn tag was heel eenvoudig en makkelijk te
lezen. Maar het ging om de plek,’ zegt smith, die ooit een
enorm piece aanbracht op de Brooklyn Bridge. ‘Vroeger spoot
ik op alles wat los en vast zat. Nu ging ik heel gericht nadenken
over waar ik mijn tag wilde plaatsen. En daar gingen we allemaal
zo ver mogelijk in. Het moest echt een bezienswaardigheid
worden. Je moest het op de goede plaats aanbrengen, en zo
groot mogelijk.’
Graffiti kon overleven en relevant blijven door de strijd met
de autoriteiten uit de weg te gaan en zich voortaan op andere
ruimtes te richten. Dat is een strategie die ook in veel andere
situaties haar nut kan bewijzen.
Net als piraten weten graffitikunstenaars hoe belangrijk het is
om de ruimte buiten de markt te vinden. Een van de beste
middelen die een kunstenaar tot zijn beschikking heeft om zijn
naam te vestigen is zijn rivalen irrelevant maken. Dat kan hij
onder meer doen door ruimtes waar ook anderen actief zijn te
mijden (in dit geval de metro) en op zoek te gaan naar een terrein
dat de concurrentie nog niet kan bereiken en waar dus nog
geen strijd wordt gevoerd. Toen de graffitikunstenaars de metro
met betraande oogjes moesten verlaten en de straat betraden,
zagen ze overal nieuwe territoria.
De stalen beveiligingshekken voor winkels, vrachttreinen die
door het hele land rijden en de geluidswallen langs snelwegen
werden de nieuwe doelwitten. De kunstenaars vonden nieuwe
plaatsen, de zogeheten ‘permaspots’, die zo afgelegen waren dat
andere schrijvers er niet konden komen. Daar hadden ze dus
zelfs een monopolie. Schrijvers als cost en revs tartten niet
alleen de wetten van de stad, maar schijnbaar ook die van de
zwaartekracht door aan daken en bruggen te hangen om hun
namen met verfrollers in blokletters te schrijven. Ze maakten
grote, simplistische pieces die spotten met de conventies van de
wild style. ‘cost en revs maakten met verfrollers kolossale,
maffe ontwerpen,’ zegt Ad, de helft van het straatkunstenaars-
154