download piraterij - Lebowski Publishers

Matt Mason - Piraterij.qxd 22-7-2009 10:14 Pagina 225
Ontsnapt aan de Red Lobster
De beste verhalen bestaan uit drie bedrijven. Maar het verhaal
van Daymond John kun je beter in drie petjes verdelen. Petje
één, de eerste scène, begint in Hollins in de New Yorkse wijk
Queens, aan het begin van de jaren ’90, waar John werkzaam is
in een restaurant van de Red Lobster-keten. Onder dat oberpetje
zat een gefrustreerde ondernemer die bezeten was van de
hiphopcultuur. ‘Ik zag het als iets kolossaals,’ mijmert hij. ‘Toen
ik een jaar of elf, twaalf was en het alleen nog maar uit mixtapes
bestond was het al kolossaal, zo groot als de wereld zelf.’
Misschien zat er iets in de waterleiding in Hollis, want er
komen uit die hoek meer visionairs die de waarde van hiphop
inzagen. Tot Johns vaste vriendenkring behoorden Irv Gotti,
die later met zijn label Murder, Inc. miljoenen zou verdienen,
en Hype Williams, die zou uitgroeien tot de beroemdste videoregisseur
van de rapmuziek. Russell Simmons, oprichter van
Def Jam Records en een van de meest productieve ondernemers
van Amerika, komt ook uit die buurt.
Daymond John begon zijn hiphopcarrière als breakdancer
onder de artiestennaam ‘Kid Express’. In de jaren ’80 kreeg hij
een buitenkansje toen alweer zo’n opmerkelijke tiener uit
Queens, James Tod Smith iii – beter bekend als LL Cool J – op
tournee ging. John mocht mee en drong al snel tot de kern van
de scene door. ‘Tijdens die tour ontmoette ik iedereen, en het
resultaat was dat ik de ene tour na de andere deed,’ weet hij nog.
In die tijd begon zijn rol in de wereld van de hiphop zich steeds
duidelijker af te tekenen.
Met zijn voorliefde voor hiphopmode werd John een soort
van stijllaborant: hij husselde klassieke hiphopmerken als
Ellesse, Le Coq Sportif en Fila door elkaar en voegde er een paar
oldskool ingrediënten aan toe door bijvoorbeeld zijn schoenveters
op een bepaalde manier te strikken, zijn broekspijpen in
zijn sokken te stoppen en zijn Levi’s van de perfecte kreukel te
voorzien. Toen Daymond Johns kledingstijl aansloeg, vielen
hem de schellen van de ogen. ‘Die kids wilden de kleren zowat
van mijn lijf rukken. Ik besefte dat ze een bepaalde cultuur vertegenwoordigden
en dat mensen tot het uiterste gingen om
225