Beleidsregels 2009 - Svb

SVB Beleidsregels
| Deel I AOW, Anw, AKW, Remigratiewet, TOG 2000, TAS en TNS
22
de feitelijke situatie. Het antwoord op de vraag of er voor de eventueel nog bestaande
eigen ouder(s) van het kind al of niet een nog slechts theoretische mogelijkheid is om
zich met de opvoeding en verzorging van het kind bezig te houden is daarbij verder niet
meer van belang. Het is aan degene die zich als pleegouder presenteert om aannemelijk
te maken dat de banden tussen de natuurlijke ouder en het betrokken kind (vrijwel)
geheel zijn verbroken en dat aldus de mogelijkheid is ontstaan om de opengevallen plaats
van de ouder(s) in te nemen.
Blijkens de vaste jurisprudentie van de CRvB geldt het bovenstaande evenzeer indien de
gezinsvoogdij-instelling door de kinderrechter tot gezinsvoogd is benoemd (zie onder
meer de uitspraak van de CRvB 3 mei 1995). Aangezien de wettelijke
verantwoordelijkheid bij de Raad voor de Kinderbescherming of bij een andere met de
voogdij belaste instelling berust, zal degene aan wie de opvoeding en verzorging van het
kind is toevertrouwd het betreffende kind in beginsel niet opvoeden als eigen kind.
Indien de verzekerde krachtens een uitspraak van een Nederlandse rechter is belast met
de (tijdelijke) voogdij over het betrokken kind en het kind tot diens huishouden
behoort, dan wordt aangenomen dat in beginsel aan de vereisten van opvoeding en
exclusiviteit is voldaan. Van dit principe wordt slechts in uitzonderlijke situaties
afgeweken, bijvoorbeeld indien sprake is van voogdij over een broer of zuster, waarbij er
een zeer klein leeftijdsverschil is en de ouders zich daadwerkelijk met de opvoeding
bemoeien dan wel daarin bijdragen (zie bijvoorbeeld CRvB 30 januari 1991).
In een situatie wordt voor het aannemen van pleegouderschap niet de eis van
exclusiviteit gesteld. Dit betreft de situatie waarin een persoon die niet de eigen ouder is
met toepassing van artikel 1:253t BW mede met het ouderlijk gezag over het betrokken
kind is belast. Indien het kind tot het huishouden van die persoon behoort en door die
persoon wordt verzorgd en opgevoed zal het kind als pleegkind worden aangemerkt,
ongeacht de mate waarin de eigen ouder zich nog met de opvoeding en verzorging van
het kind bezighoudt.
Ten aanzien van het recht op kinderbijslag doet zich een bijzonder feitencomplex voor
bij adoptie van een kind uit het buitenland. De toekomstige ouder verneemt op een
gegeven moment de personalia van het kind dat hij toegewezen krijgt. Vanaf dat
moment wordt hij geacht een band met het kind te hebben en kan volgens het door de
SVB gehanteerde beleid onder voorwaarden recht op kinderbijslag voor het kind als
pleegkind bestaan. Dit is mede afhankelijk van de tijdsduur tussen het moment van de
toewijzing of het vernemen van de personalia en het moment waarop het kind tot het
huishouden van de verzekerde gaat behoren. Duurt deze periode korter dan zes
maanden, dan kan het kind, mits aan de onderhoudseis wordt voldaan, voor die tijd
zonder nadere eisen als pleegkind worden aangemerkt. Duurt deze periode langer dan
zes maanden, dan kan het te adopteren kind voor de periode die voorafgaat aan de laatste
zes maanden voordat het kind tot het huishouden van de adoptiefouders is gaan behoren
toch als pleegkind worden aangemerkt indien in die periode:
de onderhoudsbijdrage werd betaald; én
het adoptieproces reeds in een onomkeerbaar stadium verkeerde, dat wil zeggen
dat het kind reeds was toegewezen en geaccepteerd; én
de adoptiefouders contact hadden met het kind; én
de adoptiefouders invloed konden uitoefenen op de verblijfplaats en/of de
opleiding van het kind.