Beleidsregels 2009 - Svb

SVB Beleidsregels
| Deel I AOW, Anw, AKW, Remigratiewet, TOG 2000, TAS en TNS
25
geacht daar te wonen waar hij het merendeel van de voor de nachtrust bestemde tijd
doorbrengt (ten minste vier nachten per week).
In uitzonderingsgevallen kan een persoon meer huishoudens hebben, bijvoorbeeld in het
geval van meerdere huwelijken, maar dit zal ondubbelzinnig moeten blijken (zie onder
meer de uitspraak van de CRvB van 15 juni 1988).
In de situatie dat een ouder bij een kind verblijft dat niet tot zijn huishouden behoort,
neemt de SVB aan dat de ouder en het kind een huishouden vormen als de ouder al dan
niet onafgebroken 46 dagen of meer in een kwartaal bij het kind verblijft. Dit
huishouden wordt geacht aanwezig te zijn op de peildatum van het kwartaal waarin het
verblijf bij het kind aanvangt. De SVB neemt eveneens aan dat ouder en kind een
huishouden vormen als zij in twee opeenvolgende kwartalen gedurende een
aaneengesloten periode van 46 dagen of meer bij elkaar verblijven. In dit geval wordt het
huishouden niet in aanmerking genomen op de peildatum van het kwartaal waarin het
verblijf bij het kind aanvangt, maar wordt daarmee rekening gehouden op de peildatum
van het daaropvolgende kwartaal. De SVB ontleent de termijn van 46 dagen aan het
beleid betreffende de forfaitaire onderhoudsbijdrage in situaties waarin een ouder bij het
kind verblijft. Uit dat beleid vloeit voort dat een verzekerde een kind volledig
onderhoudt als deze verzekerde ten minste 46 dagen bij het kind verblijft. Hierdoor
hoeft de verzekerde de onderhoudsbijdrage niet aan te tonen. Uit de systematiek van de
Algemene Kinderbijslagwet volgt dat het kind in een dergelijke situatie moet worden
aangemerkt als behorend tot het huishouden van de verzekerde.
Met betrekking tot gedetineerden voert de SVB het volgende beleid. Als een verzekerde
is gedetineerd en zijn kind is in een ander huishouden ondergebracht, dan behoort het
kind tot het huishouden van een ander. Als een verzekerde korter dan zes maanden is
gedetineerd en hij een huishouden achterlaat dat in stand blijft, dan wordt het kind
geacht tot zijn huishouden te behoren. Bij bepaalde penitentiaire inrichtingen bestaat de
mogelijkheid om het kind bij de vrouwelijke gedetineerde te laten verblijven. In dat
geval blijft het kind tot haar huishouden behoren.
In sommige gevallen is niet op voorhand duidelijk tot welk huishouden een kind
behoort. In dat geval hanteert de SVB het criterium dat het kind behoort tot het
huishouden waar het het merendeel van de voor de nachtrust bestemde tijd doorbrengt
(minimaal vier nachten per week). Bestaat er evenwel een opgelegde of
overeengekomen regeling betreffende opvoeding en verblijf van het kind, dan acht de
SVB hetgeen daarover in de betrokken regeling is geregeld doorslaggevend (zie ook de
uitspraak van de CRvB van 29 mei 1991, alsmede Deel I, Kinderbijslagbetaling bij
gescheiden huishoudens; echtscheiding en co-ouderschap, SB1096).
Een kind wordt ook geacht tot een huishouden te behoren wanneer het daar normaal
deel van uitmaakt maar tijdelijk - bijvoorbeeld vanwege vakantie of ziekenhuisopname -
elders verblijft. Volgens het beleid van de SVB wordt een verblijf van het kind in een
ziekenhuis als tijdelijk beschouwd indien dit verblijf niet langer duurt dan zes maanden.
Indien de ziekenhuisopname langer duurt dan zes maanden, dan wordt het kind na
ommekomst van die periode niet meer geacht tot het huishouden te behoren, tenzij
reeds bij aanvang van de opname bekend is dat het verblijf langer dan zes maanden zal
duren. In dat geval wordt het kind vanaf de eerste dag van opname geacht niet meer tot
het huishouden te behoren.