Beleidsregels 2009 - Svb

SVB Beleidsregels
| Deel I AOW, Anw, AKW, Remigratiewet, TOG 2000, TAS en TNS
32
SB1018
Arbeidsongeschiktheid
artikel 11, artikel 14, lid 1, onder b en artikel 26, lid 2, onder b Anw, artikel 7, lid 2, onder b
AKW
Op grond van de Anw bestaat recht op Anw-uitkering indien iemand in voldoende mate
arbeidsongeschikt is. Een soortgelijke regeling is in de AKW opgenomen met betrekking
tot het recht op kinderbijslag voor arbeidsongeschikte kinderen. Voor de formulering
van het arbeidsongeschiktheidscriterium in de Anw en de AKW heeft de wetgever
aangesloten bij het arbeidsongeschiktheidscriterium van de
arbeidsongeschiktheidswetten, zoals vervat in onder meer artikel 18, eerste lid WAO.
Uit jurisprudentie volgt voorts dat de mate van arbeidsongeschiktheid in het kader van
de Anw en de AKW moet worden gebaseerd op een verzekeringsgeneeskundig en
arbeidsdeskundig onderzoek overeenkomstig de vereisten van het Schattingsbesluit
arbeidsongeschiktheidswetten (Stb. 2000, 307). Tevens dient, evenals bij de
arbeidsongeschiktheidswetten, de onderzoeksmethode die wordt gebruikt bij de Anw en
AKW betrouwbaar, objectief, toetsbaar, consistent en reproduceerbaar te zijn.
Ten aanzien van de bepaling van de mate van arbeidsongeschiktheid in het kader van de
Anw en AKW, hanteert de SVB de volgende beleidslijn. Indien een persoon op grond
van de WIA, de WAO, de WAZ of de WAJONG voor minimaal 45%
arbeidsongeschikt is verklaard, volgt de SVB dit oordeel. Hiervan wordt slechts
afgeweken indien er concrete aanwijzingen of vermoedens bestaan dat de mate van
arbeidsongeschiktheid niet of niet langer juist is voor het bepalen van de mate van
arbeidsongeschiktheid in het kader van de Anw of de AKW. In dat geval laat de SVB
een eigen keuring verrichten. De SVB verricht tevens een eigen keuring indien de
persoon die arbeidsongeschikt is in de zin van de WIA, de WAO, de WAZ of de
WAJONG daarom vraagt.
Jurisprudentie
CRvB 29 november 1994, RSV 1996/136
CRvB 28 januari 2003, RSV 2003/75, «USZ» 2003/102, LJN AF5510
CRvB 9 november 2004, RSV 2004/351, LJN AR4716
Nabestaande en pseudo-nabestaande
SB1019
Nabestaande
artikel 1, onder d, artikel 14, lid 1 en artikel 22, leden 1, 2 en 4 Anw
Met betrekking tot de afbakening van het begrip nabestaande leidt de SVB uit de
rechtspraak het volgende af.
Ten aanzien van de nabestaande geldt dat indien hij meerdere echtgenotes heeft, hij niet
als nabestaande wordt aangemerkt indien één van zijn echtgenotes overlijdt.
Voor het recht op halfwezenuitkering wordt in artikel 22, tweede lid Anw een
uitbreiding aan het begrip nabestaande gegeven. Daarin is bepaald dat tevens nabestaande
is degene die een halfwees in zijn huishouden verzorgt als ware hij ouder. Als
nabestaande in deze zin wordt aangemerkt de persoon tot wiens huishouden de halfwees
duurzaam behoort. Wanneer de halfwees duurzaam tot het huishouden behoort, neemt
de SVB aan dat de band tussen halfwees en verzorger zodanig is dat gezegd kan worden