Beleidsregels 2009 - Svb

SVB Beleidsregels
| Deel I AOW, Anw, AKW, Remigratiewet, TOG 2000, TAS en TNS
44
verzoek om herziening wordt ingediend ná 4 juni 2003, wordt herzien met een
terugwerkende kracht van één jaar, tenzij sprake is van een bijzonder geval en hardheid
zoals omschreven in Deel I, Terugwerkende kracht van meer dan een jaar, SB1070. De
herziening kan zich in dat laatste geval niet uitstrekken tot een datum gelegen voor 1
januari 2002.
In internationale situaties kan de hoogte van een Anw-uitkering afhankelijk zijn van de
duur van de verzekering in Nederland (pro-rata uitkering) zodat de hiervoor beschreven
uitsluiting van verzekering van de gehuwde vrouw bij haar overlijden leidt tot een lagere
uitkering voor de nabestaande wegens het ontbreken van een met artikel 13a AOW
vergelijkbare bepaling in de Anw. Naar aanleiding van het arrest Wessels-Bergervoet en
de latere jurisprudentie (zie bijvoorbeeld CRvB 11 mei 2007) past de SVB het volgende
beleid toe. Bij een pro rata berekende nabestaandenuitkering wordt daarom geen korting
uit hoofde van artikel 2, eerste lid, onder j van KB 557 toegepast.
Jurisprudentie
HvJ EG 11 juli 1991, zaken C-87/90, C-88/90 en C-89/90 (Verholen), Jur. 1991, I-3783
, RSV 1991 /227
CRvB 26 november 1993, RSV 1994/126
HR 26 augustus 1998, RSV 1999/12, «USZ» 1998/316
EHRM 4 juni 2002 (Wessels-Bergervoet), RSV 2002/181, EHRC 2002/60
CRvB 11 mei 2007, USZ 2007/215, LJN BA7165
SB1033
Ingezetenen die een buitenlandse uitkering ontvangen
artikel 2, lid 1, onder c
De ingezetene die ingevolge een buitenlandse wettelijke regeling een uitkering wegens
ouderdom, overlijden of arbeidsongeschiktheid ontvangt, is uitgezonderd van de
verzekering ingevolge de Nederlandse volksverzekeringen indien hij ‘verzekerd blijft’ op
grond van de buitenlandse wettelijke regeling. Uit de jurisprudentie (zie HR 2 juli 1986,
CRvB 13 maart 1996 en 27 maart 1996) leidt de SVB het volgende af.
Betrokkene wordt geacht aan deze voorwaarde te voldoen indien hij uit hoofde van zijn
aanspraak ingevolge het buitenlandse stelsel van sociale verzekering, van dat stelsel een
bescherming ondervindt die naar aard en omvang op één lijn is te stellen met de
bescherming die de Nederlandse volksverzekeringen bieden. Dat wil zeggen dat het
geheel van aanspraken dat betrokkene aan die buitenlandse sociale verzekering ontleent,
zich naar aard en omvang niet wezenlijk onderscheidt van het geheel van aanspraken dat
hij zou hebben als verzekerde krachtens de volksverzekeringen. De beoordeling of
hiervan sprake is, is feitelijk van aard. Er wordt nauwgezet nagegaan of het buitenlandse
verzekeringspakket zowel wat de dekking van het verzekerde risico als wat de reikwijdte
en de hoogte van de te verlenen prestaties betreft, overeenkomt met het Nederlandse
verzekeringspakket. Een vergelijking van de aard en de omvang van de uitkering die
betrokkene op het moment van de beoordeling geniet, blijft evenwel achterwege.
In voorkomende gevallen wordt bovenstaande uitleg van het begrip ‘verzekerd blijven
krachtens een buitenlandse wettelijke regeling’ analoog toegepast op de
uitsluitingsgronden in de onderdelen a, b, e en g van artikel 2, eerste lid KB 557.
Jurisprudentie
HR 2 juli 1986, RSV 1987/92
CRvB 13 maart 1996, RSV 1996/139