2012 İlerleme Raporu - Avrupa Birliği Bakanlığı

REACH dâhil kimyasallar konusunda ilerleme kaydedilmemiştir. Etkili uygulama için kapasitehâlâ yetersizdir.Gürültü konusundaki mevzuat uyumu ileri düzeydedir ancak, gürültü haritalarının ve eylemplanlarının hazırlanması konusunda ilerleme kaydedilmemiştir.İklim değişikliği konusunda genel politika geliştirilmesi bakımından sınırlı ilerlemekaydedilmiştir. Türkiye, 2023 yılına kadar olan süreyi kapsayan İklim Değişikliği Ulusal EylemPlanını (İDEP) kabul etmiştir. İDEP kapsamında, bina, sanayi, ulaştırma, atık, tarım veormancılık sektörlerindeki birincil enerji yoğunluğu ve enerji tasarrufu bakımından büyükemisyon azaltımı öngörülmesine rağmen, genel bir ulusal hedef kabul edilmemiştir. İklimfaaliyetinin fırsat ve zorluklarına ilişkin olarak tüm düzeylerde farkındalık yaratılmasına kaydadeğer biçimde ihtiyaç duyulmaktadır.Türkiye, Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi (BMİDÇS) Ek 1’de yer alangelişmiş ülkeler arasında olmasına rağmen, uluslararası düzeyde söz konusu Ek 1’e taraf olandiğer ülkelerden farklı bir konuma sahip olduğunu ifade etmeyi sürdürmüştür. Bu husus, Aralık2011’de Durban’da gerçekleşen 17. Taraflar Konferansında tanınmıştır.Türkiye, en büyük sera gazı emisyonu gerçekleştiren ülkelerden biri olmakla birlikte, 2020 yılıiçin henüz bir sera gazı emisyon azaltım hedefi belirlememiştir. Türkiye, BMİDÇS kapsamındabeşinci ulusal bildirimini henüz sunmamıştır. Bununla birlikte, Türkiye sera gazı envanterlerini,gerektiği şekilde yıllık bazda göndermektedir. Türkiye, AB’nin bazı resmi tutumlarınıbenimsemiştir.Türkiye, artık Katılım İçin Bölgesel Çevre Ağı (RENA) kapsamındaki iklim çalışmalarınadüzenli katılım sağlamamaktadır. Nisan 2012’de RENA kapsamında AB-Türkiye İklimDeğişikliği İşbirliği konusunda üst düzey katılımın sağlandığı başarılı bir konferansgerçekleştirilmiştir.Türkiye, sera gazı emisyonlarının izlenmesine ilişkin bir yönetmelik kabul etmiştir. Türkiye,emisyon ticareti konusunda farkındalık yaratmak için bazı adımlar atmıştır. Bununla birlikte,Türkiye’nin Ek I’e taraf ülke olarak azaltım hedefinin bulunmayışı, bu alanda ilerlemekaydedilmesinde engel teşkil etmektedir. AB’nin çaba paylaşımı kararına uyum sağlanmasıyönünde adım atılmamıştır. İklim değişikliği alanındaki diğer mevzuata ilişkin olarak ilerlemekaydedilmemiştir ve Türkiye’nin AB mevzuatına uyum sağlamak ve mevzuatı uygulamak içindaha fazla adım atması gerekmektedir.İdari kapasite konusunda ilerleme kaydedilmemiştir. Geçen yıl gerçekleştirilen kapsamlı idariyeniden yapılanma, su ve doğa koruma alanındaki sorumlulukların bölünerek tahsis edilmesiylesonuçlanmıştır. Yeni kurulan Çevre ve Şehircilik Bakanlığında, çevre ve kalkınma gündemleriarasında hâlâ denge kurulması gerekmektedir ve özellikle büyük altyapı projelerinin uygulanmasısırasında çevresel unsurlara yeterli önemin verilmediği ve çevreyle ilgili STK’lar da dâhil, anlamlıbir kamu istişare süreci sağlanması için gereken istek ve yetenek konusunda eksiklikler olduğuyönünde endişeler mevcuttur. Başta denetim, izleme ve izin olmak üzere, çevre yönetimi alanında ilbazındaki yetkilerin kaybedilmesine ilişkin bazı kaygılar söz konusudur. Çevre ve iklim değişikliğialanlarında sorumlulukları olan çeşitli kurumlar arasında işbirliği ve koordinasyonun güçlendirilmesiiçin daha fazla çaba gerekmektedir. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı bünyesindeki iklimle ilgili birimindaha fazla güçlendirilmesi gerekmektedir.SonuçÇevre ve iklim değişikliği alanında daha fazla uyum sağlanması bakımından düzensiz ilerlemelerkaydedilmiştir. Mevcut korunan alanların ve potansiyel Natura 2000 alanlarınınsürdürülebilirliğine özel önem verilmelidir. Özellikle kayda değer sayıdaki ülkelerin uluslararasıdüzeyde taahhütlerde bulunup yurt içinde harekete geçmelerinden dolayı, hem yurt içinde hemde uluslararası düzeyde daha iddialı ve koordineli bir iklim politikasının oluşturulmasına veuygulanmasına duyulan ihtiyaç devam etmektedir. İdari kapasite konusunda ilerlemeTR 83 TR