04.05.2014 Views

ACTA AGROPHYSICA

ACTA AGROPHYSICA

ACTA AGROPHYSICA

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

20<br />

nawożenia azotem. Wyraża się to zwiększeniem zawartości białka oraz zapobieżeniem<br />

obniżenia ilości tłuszczu w nasionach [156]. Przy niedoborach potasu liście<br />

rzepaku mają barwę ciemnozieloną, następnie występują na nich chlorotyczne, szybko<br />

powiększające się plamy z których powstają obumarłe powierzchnie o białawym<br />

zabarwieniu. Objawy te występują najpierw na liściach starszych. Młodsze liście są<br />

grubsze, kruche i drobne a pęd jest skrócony.<br />

Przy uprawie rzepaku należy pamiętać o uwzględnieniu w dawce nawozowej<br />

magnezu i siarki. Duże prawdopodobieństwo wystąpienia deficytu tych<br />

składników występuje głównie na lżejszych glebach mineralnych [67,103]. Magnez<br />

stosuje się w całości przedsiewnie w ilości 30-50 kg MgO·ha –1 w formie<br />

kizerytu lub siarczanu magnezowego. Na glebach zakwaszonych składnik ten<br />

wprowadza się wraz z nawozami wapniowo-magnezowymi. Nawożenie rzepaku<br />

magnezem konieczne jest zwłaszcza na glebach o bardzo niskiej zasobności w<br />

ten pierwiastek. Brak magnezu objawia się jesienią czerwienieniem liści w czasie<br />

trwania niskiej temperatury. Wiosną liście rzepaku mają żółte zabarwienie<br />

i plamiste przejaśnienia przechodzące w brunatnoczerwone nekrotyczne plamy.<br />

Unerwienie liści pozostaje zielone, a brzegi są podwinięte.<br />

Rzepak ozimy pobiera dużo siarki [87,88]. Składnik ten można zastosować<br />

w ilości 25-40 kg S·ha –1 w formie siarczanu amonu, siarczanu potasu lub w postaci<br />

nawozów wieloskładnikowych, takich jak Polimag S lub Amofoska NPKS.<br />

Przez wiele lat w praktyce rolniczej nie występowała potrzeba nawożenia<br />

siarką nawet roślin o dużych wymaganiach w stosunku do tego składnika. Związane<br />

to było z tym, że duże ilości związków siarki były emitowane do atmosfery,<br />

z której następnie dostawały się one do gleby w postaci suchego względnie mokrego<br />

opadu. Zmniejszony dopływ siarki do atmosfery w ostatnich latach oraz<br />

mniejsze ilości tego pierwiastka wprowadzane z nawozami mineralnymi (NPK)<br />

spowodowało, że nawożenie siarką rzepaku w krajach europejskich stało się koniecznością.<br />

Zwiększone zapotrzebowanie rzepaku w stosunku do siarki ma miejsce od<br />

początku formowania łodygi do początku zawiązywania łuszczyn. Właściwe<br />

zaopatrzenie rzepaku w siarkę korzystnie wpływa na procesy tworzenia białek<br />

i chlorofilu. Ponadto zwiększa zimotrwałość roślin, a także wydatnie poprawia<br />

wykorzystanie azotu z nawozów. Z badań Rotkiewicz i współautorów [123]<br />

wynika, że nawożenie siarką rzepaku ozimego jest korzystniejsze na początku<br />

okresu wegetacji, gdyż w mniejszym stopniu zwiększa zawartość szkodliwych<br />

dla zwierząt glukozynolanów. Objawem niedoboru siarki jest białawofioletowe<br />

zabarwienie młodych liści, częściowo zniekształconych. Międzynerwowe powierzchnie<br />

blaszek starszych liści rzepaku są wydłużone. Liście ulegają postępującemu<br />

od brzegów przebarwieniu. Początkowo są jaśniejsze, później jasnożółte<br />

i brunatnożółte, nekrotyczne. Okolice wokół nerwów liściowych pozostają

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!