Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - OtwÃ³rz KsiÄÅ¼kÄ

More documents

Recommendations

Info

powiadał publicznie. Wyszedł z teatru. (...) Grotowskiego interesuje wyłącznie twórczość, odrzuca z góry odtwórczość, oddala pokusy powielania samego siebie. Ma tego rodzaju pasję poszukiwawczą, że musi chodzić nieprzetartymi szlakami; po zdobyciu wiedzy „jak to się robi" nie kupczy doświadczeniem i rutyną, podejmuje nowe, zwykle karkołomne zadania, rzucając wyzwanie przede wszystkim samemu sobie. (...) Okazało się, że co najmniej kilka równoległych dróg może przybliżać do tego samego celu. A celem tych badań jest (...) poszukiwanie i praktyczne wypróbowywanie warunków, w których człowiek współdziałając z innymi, działałby szczerze i całym sobą, wyzwalając w ten sposób swój potencjał osobowościowy i urzeczywistniając potrzeby twórcze; poszukiwanie i praktyczne zbadanie czegoś, co nazywamy faktem parateatralnym — a co byłoby inną, nie znaną dotąd, formą sztuki — poza tradycyjnym podziałem na patrzącego i działającego, człowieka i jego wytwór, twórcę i odbiorcę. (...) Jeśli chodzi o wymogi „formalne' , stawiane kandydatom przez Laboratorium, sprowadzają się one do jednego: potrzebne są nie jakieś umiejętności artystyczne lub aktorskie kandydata, lecz jego czysto ludzka gotowość. (...) Dziś, po (...) Special Project, w licznych 12
publikacjach autorzy wyrażają przekonanie, iż w Instytucie Grotowskiego rodzi się nowy, jeszcze nie nazwany, ale już przeczuwalny rodzaj sztuki. Sądzę, że rodzi się tam coś, może ważniejszego, poza granicami sztuki (...)" Tadeusz Burzyński, „Wyjście z teatru", Kultura, Warszawa, 16 marca 1975, nr 1 1(613). ,,(...) Sam Grotowski określa ten bardzo specyficzny program swojego teatru jako special project i daje do zrozumienia, że same publiczne występy jego teatru z udziałem publiczności nie stanowią głównego centrum tego programu. W o wiele większym stopniu niż widowiskowa część odgrywa tu szczególną rolę działalność parateatralna, stanowiąca istotne novum na drodze poszukiwań teatru, nie bez przyczyny mającego w całej swojej nazwie określenie teatr- -laboratorium. (...) eksperyment parateatralny. Na czym on polega Na wspólnym wyizolowaniu się w jakimś odludnym miejscu od świata zewnętrznego i na próbie budowania między ludźmi swego rodzaju spotkania (...). Nie jest ono jednak spektaklem, ponieważ nie zawiera w sobie elementów teatru takich, jak fabuła lub akcja. Nie ma w nim też niczego do oglądania przez publiczność, bo ta nie istnieje. Jest to natomiast cykl spotkań między ludźmi nie znającymi się początkowo, ludźmi, którzy z wolna ze sobą się oswajają, tracąc wzajemne lęki i nie-
Page 1: Na drodze do kultury czynnej O dzia
Page 5 and 6: W latach 60 zadał Grotowski teatro
Page 7 and 8: Grotowski (...) wraz z rozwianiem s
Page 9: perspektywie, którą widział dla
Page 13 and 14: Obserwujemy codziennie tysiące wyd
Page 15 and 16: Święto Proces tworzenia sytuacji
Page 17 and 18: powinna objąć nie tylko ludzi, al
Page 19 and 20: Poszukiwania kulturowe z udziałem
Page 21 and 22: Powstał szereg wyspecjalizowanych
Page 23 and 24: Programem, który skupiał na sobie
Page 25 and 26: wiedząc, że jest niemożliwy). Je
Page 27 and 28: ognia. Znieruchomiali na polanie ż
Page 29 and 30: Spotkanie Ludzi, będzie to tylko z
Page 31 and 32: Każdy inaczej. Na koniec Ryszard z
Page 33 and 34: ścia wszystkiego, jest cierpliwoś
Page 35 and 36: dziej rewolucyjnymi doświadczeniam
Page 37 and 38: ardzo wyraźna różnica między wy
Page 39 and 40: ogłupieni przez środki przekazu,
Page 41 and 42: Staż, który prowadził Gregory tr
Page 43 and 44: weszliśmy na ten dach — tam nigd
Page 45 and 46: Miejscem swoistego ryzyka, wirem, g
Page 47 and 48: ezpieczeństwa czy kryzysu. Przykł
Page 49 and 50: ozdaje pudełka zapałek. (...) Lud
Page 51 and 52: wadzonej pracy, staną się w przys
Page 53 and 54: że chcą się zrozumieć i żyć j
Page 55 and 56: czone. Przyłączyłam się do tych
Page 57 and 58: oczekują!...) Spotkania parateatra
Page 59 and 60: Ta wspólna zabawa-nie-zabawa kaza
Page 61 and 62:
trze, ogień — i jakąś czynnoś
Page 63 and 64:
jakby jedyne fundamentalne Ja, niby
Page 65 and 66:
Skąd więc obraza Niechęć skąd
Page 67 and 68:
zejść z tej ziemi. Nie chcę tego
Page 69 and 70:
yło to ciekawe. Wszystko zbyt łat
Page 71 and 72:
witalność i realność zrodziła
Page 73 and 74:
drość, że mu wierzyłem. Był pr
Page 75 and 76:
prowadzeniu. Dostałem jedną z nic
Page 77 and 78:
odzajem międzynarodowego Woodstock
Page 79 and 80:
mnie pójście za własnymi głębs
Page 81 and 82:
ski), 3 inne z udziałem 120 osób
Page 83 and 84:
Dwa rodzaje kultury Od roku 1970 na
Page 85 and 86:
wycofuje się kuchennymi schodami,
Page 87 and 88:
możliwa jest i w potocznym życiu,
Page 89 and 90:
wzięcia naukowego lub artystyczneg
Page 91 and 92:
Dwa bieguny kontaktu Jako twórca t
Page 93 and 94:
naszego zrozumienia języka. Język
Page 95 and 96:
(...) Ideologia Laboratorium nigdy
Page 97 and 98:
zwie tego doświadczenia chodzi o d
Page 99 and 100:
Przez Nocne Czuwanie przeszły setk
Page 101 and 102:
potem błyskawicznie odwracam głow
Page 103 and 104:
po locie jego ciała. Jakby on wyty
Page 105 and 106:
ardzo mogą. Daje się możliwość
Page 107 and 108:
odnaleźć, umiejętnie szukając,
Page 109 and 110:
Kiedy jest obcowanie, kiedy się cz
Page 111 and 112:
Na tym miejscu pragnę zwrócić uw
Page 113 and 114:
wydaje mi się tekst kanadyjskiego
Page 115 and 116:
postrzec nawet górę w pobliżu ic
Page 117 and 118:
zawodnictwo. Grotowski jako pielgrz
Page 119 and 120:
obrazy. Aktywna przygoda wędrówki
Page 121:
Instytut Aktora — Teatr Laborator
show all

Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - OtwÃ³rz KsiÄ Å¼kÄ

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - OtwÃ³rz KsiÄÅ¼kÄ