Na drodze do kultury czynnej Leszek Kolankiewicz - Otwórz KsiÄ Å¼kę

wiedząc, że jest niemożliwy). Jest natomiast
próbą pozbycia się tego, co w kulturze
jest bez wątpienia antywartością —
wyobcowania rozumianego jako atrybut
wszelkich związków człowieka z rzeczami
i innymi ludźmi. Tej postaci wyobcowania,
która — przeniósłszy się z grupy społecznej
w najintymniejsze rejony psychiki —
manifestuje się w zamkniętej, spetryfikowanej
postawie psychicznej, a nawet fizjologicznej
(...)
Projekt specjalny pozwala na wydarcie
się z clichés — skamieniałego, zafiksowanego
i zubożającego „światobrazu". Daje
on szansę znalezienia się w świecie
wiecznie się otwierającym, zagarniającym,
zmiennym — tak jakby każde spojrzenie
było tu pierwsze i ostatnie zarazem.
Jest wezwaniem: widzimy jakby w zwierciadle,
niejasno — zobaczmy twarzą w
twarz (...)
Projekt specjalny to zwycięstwo nad
strachem wobec „wszystkiego, co straszniejsze
od ziemi" (...)
W przedmateczniku, który jest małą salą,
gdzie siada się wśród świec na podłodze,
muzykujemy wspólnie.
(...) Rytm na zmianę narasta i odpływa
wyciszony. Po wielu nocnych godzinach
gram całym sobą, bez reszty oddaję się falom
rytmu. Nie czuję bólu palców, zmęczenia
mięśni. Rodzi się pieśń — najpierw
bez słów, potem powoli przychodzi jej
tekst. Mówi on o tym, co najprostsze, najbliższe:
o drzewie, ziemi, wodzie, ogniu.
O białym koniu i mewie, o rodzącym się
27